Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
“Geçmişte yaşadığım vakaları unutamıyorum”
“En mesut olduğum devirlerde aklıma geçmişim geliyor, keyfim kaçıyor”
“Geçmişime takılıp kaldım, olanları affedemiyorum” diyenlerdenseniz, bu yazı tam size nazaran...
Geçmişte yaşadığımız makûs hadiseler o denli kolay kolay aklımızdan silinip gitmez. Velev bu hadiseleri “unutmaya çalışmak” onları daha ziyade hatırlamamıza neden olur. Bu hadiseler geceleri uykumuzu kaçırıyor, günlük işlevselliğimizi bozuyor veya “an”a odaklanmamızı zorlaştırıyorsa bir “takıntı illeti”ndan bahsetmek bile mümkündür.
Geçmişte yaşanılan berbat hadiseleri hatırlamak tıpkı devranda öfke, kin, suçluluk, pişmanlık, üzüntü üzere pek çok olumsuz hissin bizi ziyaret etmesine neden olur.
Kabul etmek gerekir ki, hayatın her anında muhakkak bizde negatif hisler oluşturacak bed sürprizler ve olaylarla karşılaşacağız. Beğenilmeyen durumların olmasını engelleyemiyorsak ne yapabiliriz? Öncelikle söylemeliyim ki değerli olan olayın “kendisi” değil, onu nasıl “algıladığımız”dır. Sonuçta her türlü makûs yaşanmışlık bizde derin ve acı izler bıraktığı gibi tıpkı devirde bizi güçlendirir de. Sarsıntıda yıkılan bir binanın mahalline, yıkılmış konuttan çok daha sağlam bir ev dikilir. İnşa edilmiş bu yeni hane, artık gelecek olan zelzelelere karşı hazırdır. İşte hayat da böyledir, yaşadığımız acılar bize ders verir, birebir kusurları tekrar yapmamamızı sağlar. Daha olgun, daha dik ve tecrübeli olmamıza taban hazırlar.
Bu acılara takılmadan nasıl atlatır da günlük hayatımıza devam ederiz?
-İlk aşama yaşadığımız hadisesi kabul etmek ile başlar. Kabul etmek, onaylamak mealine gelmez. Kabul etmek; hatalar için sorumluluğu almak, hayatla barışmak, olgunlaşmak, istenilmeyen sürprizlere hazırlıklı olmaktır tıpkı devirde. Geriye dönmek, vakası tekrar değiştirmek mümkün olmadığından; kabullenmek bizi daha yeterli hissettirir ve gerçekle bağdaştırır.
-İkinci olarak yapacağımız şey hadiseyle ilgili algılarımızı düzenlemektir. Hadisesi, hikayenin olduğu vakitteki halimiz, yaşımız, ortamımız, yaşadıklarımız ile kıymetlendirmemiz gerekir. “O vakitte yapılacak en yeterli şey boşanmaktı” şeklinde düşünmek; hem durumu daha gerçekçi yorumlamanıza hem kendinize haksızlık etmemenize neden olur.
-Bir sonraki adım “kontrol” kavramı üzerine düşünmektir. Şayet denetim edemediğiniz bir durumdan ötürü acı çektiyseniz (kaldırımda yürürken otomobil çarpması gibi), sorumluluğun ve kusurun sizde olmadığı, hayat üzerinde kontrol sağlamanın sıkıntı olduğu üzerine düşünebilirsiniz.
Bütün bu adımları yapmakta zorlanıyor ya da kendinizi yapamayacak güçte hissediyorsanız, derhal bir uzmandan yardım alın ve geçmişteki acılarınızla yüzleşin..
