Gel Gönülden Konusalim.

Gönül evi dostundur Dostun evi gönüllerdir
Gel dost ile kalalım
Gönül evi sonsuzdur Dost aşkına sevelim
Dost aşkına yanalım

Aşk gönül işidir Gönüller bu yüzden aşkı iş edinir Gel aşkı iş edinelim
Aşksızlık gönüllerin ecelidirAşkla yanalım ikimiz
Aşıklar yanar bilirsin
Aşkta dirilelim ikimiz
Aşıklar ölmez bilirsin

Gel gönülden kavuşalım!
Gel gönülden konuşalım!

“Gel, gel aramıza katıl;
biz Hakk’a gönül vermiş aşk insanlarıyız!


Gel bize katıl da sevgi kapısından içeriye giriver,
Giriver ve evimizde bizimle beraber otur
Gel birbirimizle içten konuşalım,
Kulaklardan, gözlerden gizli konuşalım
Güller gibi dudaksız ve sessiz görüşelim,
Tıpkı düşünce gibi dudaksız, dilsiz görüşelim
Mademki hepimiz biriz,
Birbirimize dilsiz, dudaksız gönülden seslenelim
Madem ki ellerimiz kenetli,
Gel bu halden bahisler açalım
El ayak gönül hareketlerini daha iyi anlar,
Öyle ise gel dilimizi tutalım,
Titreyen gönüllerimizle buluşalım

(Hz Mevlana)

Gel gönülden konuşalım!

Dostun nazargahı olan gönülden
O gönül ki; dost onu sevdi, onu beğendi, onu yer bildi Ona aşkı, ona sevgiyi öğretti Aşkı bir gök gibi yaydı gönüllere İşte, oradan sesleniyorum sana

Gel gönülden konuşalım!

Sözlerin iflas ettiği yerden buluşalım
Sükuta boyansın her yer
Sükut boyasın her yeri
Yürekten selamlaşalım
Kapat gözlerini Gözlerin kendiliğinden kapansın
Kalbinden kalbime,
kalbimden kalbine yollar açalım

Göz göze gelsin gönüllerimiz
Bütün azalarımız dil olsun
Sonra vedalaşsın birbirleriyle azalarımızla vedalaşalım

Gel gönülden konuşalım!

Sarmaş dolaş olsun ruhlarımız
Kulaklardan, dudaklardan gizlice buluşalım
Mesafeler kalksın, ayrılıklar bitsin, acılar dinsin kucaklaşalım
Kanatlansın ruhlarımız, ruhlarımız şaha kalksın
İçimizdeki aydınlığa koşalım

Gel gönülden konuşalım!

Bağdaş kursun yüreklerimiz gökyüzünde
Lal olsun dilimiz, sessizce çığlıklar atalım
Ateşin kelimeler sarsın her yanı
Ateşten cümleler kuralım

Gel gönülden konuşalım!

Sen sema ol, ben heva
Her nefes dol içime, her nefes birlikte yol alalım
Sessizce yağalım bulutlardan
Bulutlar sessizce ağlasın bize
Gökkuşağından alalım rengimizi
Gök kuşağına tutunalım
Gök kuşağı tutsun bizi, karışalım

Gel gönülden konuşalım!

Gözyaşı kadar sıcak olsun sözlerimiz
Gözyaşı kadar içten Gözyaşı kadar berrak
Usulca süzülsün ruhlarımızdan; teker teker, tane tane, coşkun ırmaklar kadar pak Yetmezse bildiklerimiz, bilemediklerimiz için ağlaşalım

Gözyaşı rahmettir,
gözyaşı berekettir,
gözyaşı rahmettir;
gözyaşıyla tanışalım,
gözyaşı ile tutuşalım

Gel gönülden konuşalım!

En mahrem yerinde gecenin,
en mahrem sözlerle anlaşalım
Sırları paylaşalım
Sınırları aşalım
Sırların katibine bahisler açalım
O yazsın biz susalım
O sussun biz konuşalım

Gel gönülden konuşalım!

“gel, aramıza gir Biz, Hak aşıklarıyız
Gel aramıza katıl da sana aşk bahçesinin kapısını açalım
Gölge gibi evimizde otur,
biz Hak güneşinin komşularıyız
Biz, can gibi göze görünmüyoruz, aşıkların aşkı gibi izimiz, nişanımız da yok Fakat eserlerimiz sende, senin önünde,
çünkü biz can gibi hem gizliyiz, hem de apaçık ortadayız
Sen, her neden bahsediyorsan, onlardan da yücelere, daha ötelere bak, biz ötelerin de ötesindeyiz Sen, su gibisin, kafat çukurda kalmışssın mahpussun Kendine bir yol aç da bize katıl, çünkü biz Hakka’a doğru akan bir seliz

(Divanıı Kebir)

Gel gönülden konuşalım!

Gönül evi dostundur Dostun evi gönüllerdir
Gel dost ile kalkalım
Gönül evi sonsuzdur Dost aşkla sevelim
Dost aşkına yanalım
Aşk gönül işidir Gönüller bu yüzden aşkı iş edinir
Gel aşkı iş edinelim Aşksızlık gönüllerin ecelidir

Aşkla yanalım ikimiz Aşıklar yanar bilirsin
Aşkta dirilelim ikimiz Aşıklar ölmez bilirsin

Gel gönülden kavuşalım!
Gel gönülden konuşalım!

alıntıdır