Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Geneller Nedir?
Genel kavramlar
Bu deyim, tümeller ve evrenseller deyimleriyle anlamdaş olarak mantık dilinde beş geneller'i dilegetirmek için kullanılır Metafizik ve idealist felsefedeyse genel kavramları dile getirir
Tarihsel süreçte düşüncecilik (idealleştirme), bu genel kavramlar üstüne kurulmuştur Antikçağ Yunan Eleacilarından başlayıp Platon, Aristoteles felsefelerinde biçimlenen ve Hegel felsefesinde doruğuna ulaşan düşünceciliğin esas önermesi geneler (tümeller ve evrenseller)'in gerçek varlıklar olduklarıdır İzledikleri mantık şudur: Reel, varolan yok, tam tersine, varolmayan'dır Geneller varolmaz, yalnızca bireyseller varolur Örneğin ak bir genel kavramdır, bütün ak bireyselliklerden soyutlanarak elde edilmiştir ve bunun için de yoktur, buna karşısında ak çiçek vardır, çünkü bireysel bir nesnedir Varolmak, muhakkak bir uzay ve zamanda varolmak demektir Ama tüm uzay ve vakit aransa ak'a rastlanmaz Çağrıda Bulunmak ancak geneller, ne uzay ne ne de zamandadır, hiçbir yerde ve hiçbir zamanda olmayan da yok demektir varolan her şey bireyseldir, genelse kişisel olmayandır Ne var oysa objektif realite üstündeki tüm bilgimiz kavramlardan, eşdeyişle genellerden oluşmuştur Çağırmak ki hakiki, kişisel değil, geneldir Genel varolmadığına ve sadece kişisel varolduğuna tarafından bundan çıkan gerekli netice, gerçeğin, varolan yok, varolmayan olduğudur Aramak ama belli başlı gerçek varlık, varolan değil, varolmayan bir varlıktır Metafiziğin ve düşünceci felsefenin bu sözcük oyunları bir yanıyla Berkeleycilikte, öteki yanıyla Hegelcilikte uçlaşmıştır *
Genel kavramlar
Bu deyim, tümeller ve evrenseller deyimleriyle anlamdaş olarak mantık dilinde beş geneller'i dilegetirmek için kullanılır Metafizik ve idealist felsefedeyse genel kavramları dile getirir
Tarihsel süreçte düşüncecilik (idealleştirme), bu genel kavramlar üstüne kurulmuştur Antikçağ Yunan Eleacilarından başlayıp Platon, Aristoteles felsefelerinde biçimlenen ve Hegel felsefesinde doruğuna ulaşan düşünceciliğin esas önermesi geneler (tümeller ve evrenseller)'in gerçek varlıklar olduklarıdır İzledikleri mantık şudur: Reel, varolan yok, tam tersine, varolmayan'dır Geneller varolmaz, yalnızca bireyseller varolur Örneğin ak bir genel kavramdır, bütün ak bireyselliklerden soyutlanarak elde edilmiştir ve bunun için de yoktur, buna karşısında ak çiçek vardır, çünkü bireysel bir nesnedir Varolmak, muhakkak bir uzay ve zamanda varolmak demektir Ama tüm uzay ve vakit aransa ak'a rastlanmaz Çağrıda Bulunmak ancak geneller, ne uzay ne ne de zamandadır, hiçbir yerde ve hiçbir zamanda olmayan da yok demektir varolan her şey bireyseldir, genelse kişisel olmayandır Ne var oysa objektif realite üstündeki tüm bilgimiz kavramlardan, eşdeyişle genellerden oluşmuştur Çağırmak ki hakiki, kişisel değil, geneldir Genel varolmadığına ve sadece kişisel varolduğuna tarafından bundan çıkan gerekli netice, gerçeğin, varolan yok, varolmayan olduğudur Aramak ama belli başlı gerçek varlık, varolan değil, varolmayan bir varlıktır Metafiziğin ve düşünceci felsefenin bu sözcük oyunları bir yanıyla Berkeleycilikte, öteki yanıyla Hegelcilikte uçlaşmıştır *
