Herkes bir nizam tutturmuş gidiyor. Bu sistem kimin tertibi? Kimlerin istek ve dileklerinden oluşuyor? Kimlerin ülkü ömür biçimi ve kültürel kıymetleri kapsamında geliştirilmiş ? Kimlerin memnun olduğu bir hayat yaşıyorsunuz aslında ? Kimlerin hayalleri var sizin yaşadığınız ömrünüzde? Kurduğunuz ya da kurmayı planladığınız sahiden de kendi geleceğinizi mi yoksa birilerinin pişmanlıkları, keşkeleri ya da yaşanmamış hayallerinin telafisine mi maruz kalıyorsunuz ?
Daha hayata gelmeden insanların bizden beklentileri vardır. Sağlıklı olsun, cinsiyeti gönlümüzden geçen olsun, kuşağımızı devam ettirsin ,uslu olsun, çok ağlamasın, uyku tertibi yormasın…Adınız büyüklerinizin ismidir. Böylece geldiğiniz yeri unutmazsınız, o bireye bir minnet hissiniz bir hürmetiniz olur. Kültürlerini , hayat görüşlerini, pahalarını devam ettirmeniz ve isminize layık bir formda başlarını öne eğdirmeden yaşamanız beklenir sizden. Aşikâr bir vakit geçer beklentiler farklılaşır. Derslerinizde başarılı olmanız istenir bir mühlet. Sonra bu beklenti daha da kapsamlı hale gelir. Hekim, avukat, öğretmen, polis, pilot.. Sizi büyütenlerin ülkü ömrüne nasıl ulaşılıyorsa sizden o mesleği kazanmanız istenir. Aileniz seçer siz kazanırsınız o mesleği. Sizinle gurur duymaya muhtaçlıkları vardır. Kendilerinden bir kesim onlara bu duyguyu yaşatmalı ki kendileri yaşamış kadar olsun. Sonra sizin ailenize, kültürünüze uygun bir eş bulmanızı ya da onlar için en uygun gördükleri eş adayı ile evlenmenizi beklerler. O bireyle evlenirseniz sizinle daha çok gurur duyarlar. Bununda devamı gelir şüphesiz. Sizden onlara bir torun vermenizi isterler. Bir birey yetiştirmek için hazır mısınız, bunun için kâfi misiniz bunun bir değeri olmaz kimse için. Yalnızca bekleneni yerine getirmeniz kafidir. Bunu da yerine getirdiyseniz yeniden isminize, ailenize, kültürünüze yakışanı yaptınız demektir, tebrikler.. Pekala bunlar size yakışıyor mu , kendinize yakıştırıyor musun bu hayatı ? Birilerine nazaran büyük adam oldunuz, saygın bir aile yaşantınız oldu. Pekala ya siz bunu hissedebiliyor musunuz? Biricik ömrünüzde nitekim istediğiniz şey diğerleri için yaşamak mı ? Öbürleri keyifli oldu, ya siz? Yaşadığınız hayat sizi tatmin ediyor mu yoksa istenen her şeye sahip olduğunuz halde bir şeyler eksikmiş üzere huzursuz ve hayattan zevk alamamaktan mı şikayetçisiniz?
İnsanların beklentilerini karşılamadığımızda ya da karşılayamadığımızda beklentide olan şahıslara ne olur sizce ? Üzülürler mi, hayal kırıklığına mı uğrarlar, size gereken pahası vermezler mi, daha mı az sevilirsiniz? Bir düşünün, bu oluşabilecek olumsuz durumların sorumlusu nitekim siz misiniz yoksa bu durum büsbütün beklentiye giren şahıslarla mi alakalı?
Bulunduğunuz kafesten çıkıp sizi siz yapan bedellerinizi keşfetmeye çalıştığınızda tahminen de hayat artık sizin için daha tatmin edici, doyuma ulaşabileceğiniz, keyifli ve huzurlu bir hal almaya başlar.