Gideceğini bildiğim...

Bugün okuduğum bir yazıyı sizlerle paylaşmak istedim aslında güzel ve duygu dolu

Gidecek Bir Adamı Seviyorum!
Siz hiç gideceğine kesin olduğunuz birini sevdiniz mi? Sadece sevdiğiniz için yanınızda olmasını istemenin haksızlık olacağını, sizinki dek olmasa da, onun yüreğinde yeriniz olduğuna inandığınız bir adamı sevmenin, ne değin baskı olduğunu bilir misiniz?
Gidecek Bir Adamı Seviyorum!

Ne bana, ne başkasına ait olan; bir çınar gibi yalnız yaşayan, özgürlüğünü ellerine kelepçe etmemiş bir adamı seviyorum Her düşündüğümde kalbimi sızlatıyor sevgim Nasıl anlatmalı bu duyguyu bilmem ancak? Doktorların, ölecek dediği hastanın başında beklemek gibi, elinizden bir şey gelmez, yalnızca iyi bakarsınız, başında beklersiniz Bir yanlamasına kendinizi hazırlarsınız, ne kadar hazırlanmış olabilir ancak insan?
Ayrılığın çok uzaktan olmadığını bile bile hoşlanmak, kalbin kaldıracağından ağır bir yük gibi fakat öyle dayanıklı oysa şu kalp, sözde etten, kandan değil de demirden Onu seyrettim uyurken, kırılacak gibi duruyordu O Kadar narin fakat, pamuklara sararak saklamak geliyor içimden “Erkek adam narin olur mu? diye düşünmeyin, oluyor! En bayan yanım bile barbar kalıyor
Vakti geldiğinde gideceğini bildiğim bir adamı seviyorum Ama kalsın isterdim Bir ömrü birlikte geçirelim Yaşlanalım koltuğun üstünde, balkonunda begonviller açan evin serin saatlerinde birlikte ölelim Omuz omuza duralım ayakta, kuvvet bu yükü hayatın, her köşe başı geçene çelme takmak için bekleyenlerle doluyken, saklanalım birbirimize Dışarıda fırtına çıkmış, güneş açmış, volkanlar patlamış, bize ne? Ama pek olmayacak! Onun gidip kafa tutması gerek hayata, tüm sakinliğine karşın, kızgın bir güneş aşağıda bağırması gerekli kan ter içinde
Birine, sen seviyorsun diye “kal denmiyor Biliyorsun, hissediyorsun, acilen olmasa yarın, mutlaka gidecek Zaten sevgi, seven yüreği bağlar, muhalif sorumlu değil fakat! “Sevmeseydin arkadaşım derler adama, silah zoruyla yatmadık ya koluna!
Acı, aşkın kan kardeşi, ayrılmamaya yeminleri var Ne zaman gönlüne aşk ateşi düşerse, bil fakat canın yanacak Öyle büyük ateş topları patlayacak ama içinde, her ast kül, duman olacak Gözünden yaş yerine ömrün akacak Birine tutulduysan, laf geçiremiyorsan kalbine, kendini yangınlara hazırlayacaksın Önünü, sonunu görmeyi öğreneceksin Aşk dediğin, bir değişiklik çılgınlık hali, akıllı insan aşık olur mu hiç? Gerçekten, aklı olan sever Bilirsen oysa bu bedenler ihtiyarlayacak, büzüşecek, geriye doğru hiçbir şey kalmayacak güzellikten, önce aklı seversin
Gidecek bir adamı seviyorum Kendine işkence etmek böyle olmalı lakin bu, zulmün en asil olanı Karşılık beklemeden sevmeyi öğretiyorum kalbime Tüm insani isteklerime karşın, olduğu kadarıyla yetinerek tadını çıkarıyorum Ruhumdaki yabani otları koparıyorum Egomu, gururumu, şeytan yanımı, çıkarları, almayı, sadece istemeyi, bildiğim bütün aşk oyunlarını yolarak söküyorum yeniden hiç çıkmasınlar diye ateşe veriyorum Sevgi tarlasına yakışık almaz ne varsa temizliyorum Kirlenmiş neresi varsa, eskimiş hangi gönül yarasının artıklarını tutuyorsam, hepsini kaldırıp atıyorum İçimde büyük bir bahar temizliği var Hak ettiğine inandığım bir erkeğe, daha önce kimseye bakmamışım gibi bakıyorum
Sonu ayrılık olacak bir aşka koşuyorum Üstüm başım ne dek benekli olsa da, sevgimi yıkadım, gümüş bir tepside sunuyorum İster alır, ister almaz fakat ben aşka inancını kaybedenlere inat ve aşka karşın; dimdik sevdamın peşinde duruyorum Her yaşam mutlu bitecek yok ya? Ben payıma düşeni aldım, gidecek bir adamı seviyorum! *