Gidersen Yıkılır Bu Kent şiiri kimin ?

Gidersen Yıkılır Bu Şehir şiiri kimin ?

Gidersen Yıkılır Bu Büyük Kasaba Şiiri Ahmet Telli'ye Aittir


Gidersen Yıkılır Bu Kent

Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider
Bir dere gibi susarım yüzünün deltasında
Hatalı adresteydik, kimsesizdik ola ki
Sarışın bir hayret olurdu tüm ışıklar
Biz mi yalnızdık, durmadan yağmur yağardı
Üşür müydük nar çiçekleri ürpeririken

Gidersen kim sular fesleğenleri
Kuşlar nereye sığınır akşam olunca

Sessizliği dinliyorum şu anda ve soluğunu
Sustuğun yerde birşeyler kırılıyor
Bekleyiş diyorum caddelere, dalıp gidiyorsun
Adını yazıyorum tüm otobüs duraklarına
Öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor
bundan başka seni ekliyorum susuşlarıma

Selamsız saygısız yürüyelim sokakları
Olur Ya bizimle ışıklanır tüm varoşlar
Geriye mapushaneler kalır, paslı soğuklar
Adını bilmediğimiz doslar kalır yalnız
Yüreğimize alırız onları, ısıtırız
Gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam

Gidersen kar yağar avuçlarıma
Bir ceylan sessizliği olur burada aşklar

Fiyakalı ışıklar yanıyor panolarında
Tekrar Tekrar çoğalıyor faili bilinmez cinayetler
Ve ölü kuşlar satılıyor tüm çiçekçilerde
Menekşeler nergisler yerine kuş ölüleri
Bir su sesi bir fesleğen kokusu şimdi uzak
Yangınları anımsatıyor genç ölülere artık

Bulvar kahvelerinde arabesk bir duman
Sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere
Bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun
Isyan olur milyon kere, hiç bilmez miyim
Sokul yanıma sen, ellerin sımsıcak kalsın
Devriyeler basıyor karartılmış evleri yeniden

Gidersen yıkılır bu büyük kasaba kuşlar da ölür
Bir tufan olurum sustuğun tekrar *