Git ki sana alışmışlığım son bulsun

Git oysa sana alışmışlığım son bulsun Bir duygunun esiri aklım, yalnızca delicesine yaşamak var seni seninle Özgürlüğün pençesinde kıvranırken düşüncelerim daima sen varsın düşüncelerimde Sen, gözlerimdeki düş, bakışlarımdaki uyuşmama, sen gecem, sen gündüzüm gibisin Bir yolun başındaki kararsızlığımsın Açılmak istediğim lakin bir öyle korktuğum bir yol Seni istiyorum geceler boyu karşımda, korkmadan değmek sana İçimdeki yangınların ötesinde sarılmak hiç bırakmamacasına GİT Git bundan böyle sen bana fazla gibisin Kahvemin kokusuna sinme, aynada seni bakmak istemiyorum Sesini de al git başımdan Gecelerde seni istemiyorum Yok, hayır GİTME Gidersen yıkılır bu gönül Seni ister, ayyaş bir eda ile bakarken başkalarına Yok, GİTME Her şey senin olsun, sen bende kal lütfen Beni bırakırsan paramparça olur dünyam Kurduğum cam köşk yıkılır hayallerimle birlikte Lakin hayır GİT Git ancak sana alışmışlığım son bulsun Artık kokunu burnumda hissetmek ve bununla yaşamak istemiyorum Aldığım havaya seni sığdırmak, yediğim ekmeğe sen gibi görmek istemiyorum Al anılarını da çek git benden GİTME… Gitme gidersen yok bedenim, ben yokum Canımda can gibisin Senin gitmen benim yok olmam seslenmek GİTME bedeli neyse ben yine öderim alinti