Gökhan Itina Balıklara Yem Olduk Bir büyük sevdaydı yaşadığımız En huysuz umutları Yarınlara taşırdık Taksi mesafesiydi ayrılığımız Akşam ağız dalaşı eder Sabaha barışırdık Bu sevda nöbetleri Gün gelince bitiyor İnsan göz kadar kadar Kendini aldatıyor Unuttuk yeminleri Biz sevmekten yorulduk O sarhoş denizlerde Balıklara yem olduk