Goniurellia Tridens Nasıl Bir Meyve Sineğidir?

Böcek krallığındaki tüm kamaştırıcı güzelliklerden çok azı mütevazı meyve sineğine inceliği veya çekiciliği için bakabilir.


Ancak Goniurellia tridens’in şeffaf kanatlarının daha yakından incelenmesi, bir evrimsel sanat eseri ortaya çıkarır. Her kanat, altı bacak, iki anten, bir kafa, göğüs kafesi ve sivrilen karın ile tamamlanmış, karınca benzeri bir böceğin tam olarak ayrıntılı bir görüntüsünü taşır.

Bu, renkli işaretleri onlara “tavus kuşu sinekleri” adını kazandıran 5.000 meyve sineği türünden iki tanesi olan bir aile olan tephritidae’nin bir üyesi yapıyor. Yalnızca BAE (Birleşik Arap Emirlikleri)’de 27 resim kanat türü bilinmektedir. Bazıları basit şekiller taşıyan kanatlara sahiptir, ancak G tridens gibi diğerleri çok daha karmaşıktır. G tridens’i ilk kez kuzey Umman’da bir zakkum çalısı üzerinde görüldü.


Kanatlar ve parlak yeşil gözlerinin aksine, sineğin gövdesi, bulunduğu yerde yapraklara karışan, donuk yeşilimsi bir gri – “neredeyse şifreli renkli” renktedir.

Tehdit edildiğinde, sinek, ileri geri yürüyen karıncaların görüntüsünü vermek için kanatlarını açar. Avcının ka ı karışır ve sinek fermuarını çeker. Bu savunma mekanizması, sineği potansiyel eşler için de çekici hale getirebilir – ortalama bir karasinek için daha az endişe verici bir şeydir.

Birçok sinek, eğer bir erkek uygun bir dişi görürse, sadece uçar ve mandallamaya çalışır. Ancak G tridens, kanatlarını renkli bir dansla sergileyen, tamamen daha şehvetli bir flörte sahiptir. Ve bu bir istisna değildir.Davranışa bakıldığında,işlevsellik hakkında çok şey söyler. Herkes çiftleşemez. Kendilerinde onları daha çekici kılan bir şeyler olduğunu göstermeye çalışır. Diğer omurgasızlarda da durum aynı mı, kim bilir? Bunların aslında flört davranışı için yapılması çok olası. Bu ayrıntılı davranış, sineğin kısıtlayıcı ortamına bir yanıttır. Herhangi bir yerde hayatta kalabilen bir şeyin çok fazla koruma faktörüne sahip olması gerekmez. Kanattaki resim ne kadar gerçekçiyse, hayatta kalma ve üreme şansı o kadar iyi olur.

G tridens, 1910 yılında tespit edildiğinden beri Yakın ve Orta Doğu, Hindistan ve Orta Asya’da da bulunmuştur.
Dişiler, larvaların beslendiği meyve ve çiçekler gibi bitki dokusuna yumurta bırakır. Bu genellikle bitkiye zarar vermez, ancak birçok meyve sineği hala zararlı olarak kabul edilir.

Yaklaşık 3 mm uzunluğunda küçük bir sinektir.

Şu anda bilim adamları Goniurellia tridens’in neden bu kadar karmaşık taklitlere ihtiyaç duyduğunu ve kanatlarında bu kadar ayrıntılı sanat eserleri geliştirerek “evrimsel sancılar” yaşadığını tam olarak açıklayamıyorlar.

Sanatçısız sanat?​

G. Tridens dinlenme sırasında katlanmış kanatlarla uçar. Kanatlarındaki ‘karınca’ görüntüleri yalnızca 1 mm uzunluğundadır. Bu, dünyanın en küçük karınca türünün boyutuyla ilgili olmadığından, bu nedenle, sıçrayan bir örümceğin (sineğin yırtıcısı) bu küçücük “yaratıklar” tarafından caydırılması pek olası görünmüyor. Birçok kişi, kanat görüntülerinin karınca benzeri böceklerin “kesinlikle mükemmel” tasvirleri olduğu konusunda sinek uzmanıyla hemfikirdir.

Yaban arıları, parlak renkleri, agresif davranışları, tatlı yiyecekleri ve acı veren ısırıkları ile ünlüdür. Bununla birlikte, doğada, özellikleri doğrudan zıt olan bir yaban arısına benzer bir böcek vardır. Onu sokan yaratıkla bağlayan tek şey görünüşüdür. Aksi takdirde tamamen zararsız ve barışçıl bir oluşumdur.

Böcekler neden yaban arılarını taklit eder?​

Yaban arıları, yavrularını beslemek ve büyütmek için avlanmak zorunda kalır. Boyutları daha düşük olan böceklere bile saldırabilirler. Avlarına enjekte ettikleri güçlü çeneler ve zehir, av ile baş etmelerine yardımcı olur. Yaban arılarının yırtıcı özellikleri nedeniyle, faunanın birçok temsilcisi onlardan korkar ve tehlikeli avcılardan uzak durmayı tercih eder. Daha zayıf taklitçi örnekleri bundan yararlandı.

Ayrıca, araştırmalarla desteklenen, eşekarısı taklit eden bazı böceklerin, kamuflaj renginin onları doğrudan modellerin kendisinden koruduğuna dair bir hipotez var.

Böcek taklitçileri​

Siyah yaban arısı benzeri böcek bir yırtıcıdır. Dışa doğru, zehirli örümcekleri bile avlayabilen yırtıcı yol eşekarısı ile çok ortak noktası vardır.

Öncüllerinden farklı olarak, avcının eşekarısı taklit etmesine gerek yoktur. Kendisi avcılara aittir, böceklerle beslenir, larvalar. Bazı tropikal türler, insan veya memeli kanını tercih eder. Günü bir barınakta geçirirler ve geceleri ava çıkarlar. Olağanüstü dayanıklılık ile ayırt edilirler ve avlarını birkaç saat bekleyebilirler.
Avı görünce, yırtıcı böcek keskin bir hamle yapar, hortumunu batırır ve zehirli enzimler enjekte eder. Ayrıca, bu zaten bir meselesidir ve bir böceğin hareketsiz bir nesneyle baş etmesi zor değildir. Avlanma süreci, yol yaban arısı için benzerdir.

Yaban arısına benzeyen başka bir siyah böcekten bahsetmemek mümkün değil. Bu, plajionotus böceklerinin bir temsilcisidir. Karanlık gövdesi, böceğin eşekarısı veya arılardan rekabet korkusu olmadan çiçeklerde heybetli bir şekilde oturmasını sağlayan sarı lekeler, çizgilerle cömertçe saçılmıştır.
Çizgili böcek nektarla beslenir ve çiçeklerin tozlaşmasına katılır. Tehlike durumunda kanatlarını hızla çırpmaya başlar, böylece yaban arısına benzerliği artar.

BAE’de bulunan Goniurellia tridens sineğinin kanatlarında iki sinek daha var. Böylece sinek, “sinek sürüsü” gibi davranarak kendisini yırtıcılardan korur.
Müthiş bir taklit örneği! Bu, yaklaşık 3 mm uzunluğunda küçük bir sinek, her kanatta doğru şekilde bir böceğin neredeyse mükemmel bir resmi var – baş, göğüs, göbek ve altı bacak.

Şu anda bilim adamları varsayımda kaybolmuş durumdalar ve neden böylesine karmaşık bir taklitçiliğe ihtiyaç duyduğunu ve bunun nasıl bir rol oynadığını tam olarak açıklayamıyorlar.

Kanatlardaki boyalı karıncaların, yırtıcı hayvanlar yaklaştığında dikkati dağıttığına dair bir teori var. Goniurellia tridens sinek bir avcıyı fark ettiğinde, davetsiz misafirin kafasını karıştırmak ve derin bir kafa karışıklığı içindeyken zamanında saklanmak için zaman kazanmak için kanatlarını hareket ettirmeye başlar.

Başka bir teori, bir sineğin kanatlarına boyanmış karıncaların karşı cinsten bireyler için çekici olabileceğini belirtir. Ama sinekler karınca yemez, bu yüzden bu versiyon oldukça garip görünüyor. Gerçek şu ki, bilim adamları Goniurellia tridens sineğinin neden bu kadar mükemmel kanat işaretlerine sahip olduğunu gerçekten bilmiyorlar. Entomologların ve biyologların bu karmaşık muammayı çözebilmeleri için bu türün ek gözlemlerinin yapılması uzun zaman alacaktır.

250 milyon yıldan daha uzun bir süre önce gezegende sinekler ortaya çıktı. Bu süre zarfında, 400 binden fazla türe dönüşmeyi ve her türlü varoluş koşuluna uyum sağlamayı başardı.

Sinek sınıflandırması​

Sinekler şimdiye kadar sistematikleştirilemez, bu böcekleri takımlara, cinslere, familyalara vb. bölmenin çeşitli yollarını önerir. Ancak gezegenin sıradan bir sakini, pupanın patladığı dikişin şekli veya sineğin bıyıklarının uzunluğu gibi sınıflandırma yöntemleriyle pek ilgilenmez. Ancak insanın varlığının rahatlığı buna bağlı olduğu için sineklerin yiyecek bağımlılıkları herkesi heyecanlandırır. Ve dipteranların beslenme faktörüne göre bölünmesi oldukça açıktır ve kafa karışıklığına neden olmaz.

Hassas hortum

Böceğin hortumu ayrıca gıdadaki kimyasalların bileşimi için oldukça hassas analizörler içerir. Sineğin hortumunun sonunda, labellum adı verilen özel bir ped bulunur. Pençelerdeki alıcı uçlarla çok yakından ilişkilidir. Alıcılardan pozitif sinyal alındığında sineğin hortumu öne doğru çekilir ve besin tüketmeye başlar.

Koku organları

Sinekler mükemmel bir koku alma duyusuna sahiptir: uzak bir mesafede bulunan bir kaynaktan yayılan çok küçük bir kokunun varlığına bile mümkün olduğu kadar çabuk tepki verirler. Son derece hassas koku alma duyuları sayesinde böcekler kendilerini taze dışkıda veya çöp yığınında hemen bulabilirler.

Sinekler kısa bir gelişme döngüsüne ve yüksek üreme potansiyeline sahiptir. Yaz boyunca on iki kuşağa kadar sinek üreyebilir. Bir dişi sinek, bir seferde elli ila yetmiş beş yumurta bırakabilir. Bir ev sineğinin ömrü, etrafındaki havanın sıcaklığına bağlı olarak bir ila iki ay olarak tahmin edilmektedir.

Ayrıca sinek yumurtaları yiyeceklerde kolayca gözden kaçabilir ve yutulabilir, buna mide asiditeleri hala düşük olduğu için en sık 3-5 yaş arası çocuklarda görülen bağırsak miazmaları eşlik edebilir. İnsanların ve hayvanların yaralarına ve mukoza zarlarına yakalanan sinek larvaları dokulara girerek onları yiyebilir.