Göz müdür gören?

Göz müdür gören?


Varlık’ın, Kâinat’ın, Zaman’ın başlangıcına dair hakikatleri görmek için Hawking’in bilim soslu hokkabazlıklarına güvenmiyorum mühendis olmama rağmen Hesap kitapla varlığı ya da yokluğu ispatlanacak “lüzumlu tanrılarla işim yok benim Kimi fizikçilerin denklemlerinde bir bilinmeyen olarak ‘X’ yerine kullandıkları tanrıları değil beni Yaratan’ı görmek istiyorum İstiyorum ki kelimei şahadet dudaklarımda bir slogan, bir ezber olmasın Şahit olmak istiyorum inandıklarıma
Komedyen Cem Yılmaz anlatıyordu, hatırlayacaksınız: illüzyonist David Cooperfield gösterisine gitmiş Cooperfield sahnede uçuyor, arkasında iki seyirci konuşuyor: “Vardır abi bunun bir hilesi Cem Yılmaz cevap veriyor: “Yok adam gerçekten uçuyor ama hâlâ biletle gösteri yapıyor!
İnsanlar gözleriyle “gördüklerine inanmazlar her zaman ve bunun için “görünenler eylemlerini etkilemez Meselâ sahnedeki adam testere ile ikiye bölündüğü zaman kimse ambülans çağırmaz Çünkü görmek ile “inanmak arasında büyük bir mesafe vardır… Nedir görmek?
Güneşin ışıkları dışarıdaki cisimlerden yansıyarak bizim etGözümüze varır EtGözün uzmanlaşmış bazı hücreleri gelen ışığın rengine göre değişen sinyallerle bunları beyine bildirir Teknik olarak söylersek ışığın elektromanyetik sinyalleri bu uzman hücreler tarafından bioelektrik mesajlar olarak “tercüme edilir
Gözden gelen mesaj yığını beynimizin “görme sistemince bir “görüntü haline getirilir ama insan bu aşamada “gördüklerine inanmak noktasından hâlâ çok uzaktır Beyin tarafından inşa edilen bu görüntü bellekteki kavramlarla anlamlandırılır: Bir eşya, bir yiyecek, bir ışık, renkler, uzak, yakın…
Bu anlamlandırılmış görüntü ise aklın diğer işlevleriyle test edilir: Bellek, temyiz, tahayyül, tasavvur… Neden? Çünkü göz değildir gören Bunu neredeyse sezgisel olarak biliyoruz Meselâ hareket halindeki bir cismin hareket ettiğini “görebilmek için önceki konumlarını hafızada tutmak ve yeni konumlarla karşılaştırmak, ardından da birleştirmek icab eder Sadece konumları hatırlamak da yetmez Uçan bir kuş ise baktığımız, o kuşa bir “kimlik veririz Bir “identity“ yani zaman içinde değişmeden (identical) kalan bir AYNILIK Her yeni konumda gördüğümüz kuş eğer o AYNI kuş ise “kuş şuradan şuraya uçuyor diyebiliriz Aksi takdirde gökyüzünde değişik noktalarda ve kanatları değişik biçimlerde açılıp kapanmış kuş fotoğrafları görmüş gibi oluruz ama uçan kuşu göremeyiz
Gözleri çok iyi gördüğü halde Alzheimer gibi bir hastalıktan muzdarip insanların yaşadıkları kimlik kaybına bakmak bile GözAkıl konusunda düşündürüyor insanı Yahut sağırken beste yapabilenler? Göz gibi kulağın da işlev sahibi değil “sadece bir uzantı olduğunu ispat etmiyor mu? Görmek, işitmek… Hissiyat et parçalarına değil akıl sahibine, İnsan’a dair bir olgu
Kısaca söylersek bir kuşu veya bizi Yaratan’ı GÖRMEK ancak Bellek, Şimdi, Benlik gibi ZAMANSAL kavramların ışığında gerçekleşebilir Aksi takdirde “Göz adlı organın gördüğünü iddia etmek bütün sindirimin ağızda başlayıp bittiğini iddia etmek kadar muhaldir