**gözlerimin yüzlerce leşi var**

gözlerimin yüzlerce leşi var 1549298076 1549298076 gozleriminyuzlercelesivar5c5869a0ee849gozleriminyuzlercelesivar5c5869a0ee849 http:img2blogcucomimagesyalyalnizligaserenatslmeynz GÖZLERİMİN YÜZLERCE LEŞİ VAR ​ Nereden başlasam elimi yakar bu kalem Sesimde ton kayıpları… kaç tondur bu tonda konuşmamıştım Biliyorum bu sakallarımın diyet hikayesi olacak… Başımda zehir bir sızı…sigaradan sonra birde kül tablasının kokusu dolmuş odaya Yükümü o çekiyor şimdilik… Aynada başka bir adam var coşmuş Öfkenin rengi gözlerimdeki gibi olsa gerek Yoksa bu dek kızarmazdı gözlerim Sabaha kadar uyumamışım Yutkunmaktan acizim, üstümde kadın kokusu… Hemen Hemen Hiç nefes alsam can çekişiyorum Havalandırmaya çıkmış kadınların voleybol oynarken çıkardıkları sesler var kulağımda Bu cezaevinin müdürü benim, bir ömür kalsınlar istiyorum havalıda… en düşük onlar kadar bende kırılganım bu gece… Sis çekilse gözlerimden, uyusam ve uyansam mavi parçalı da olsa razıyım bir gökyüzüne O kadın siluetlerinin aralarında hiçbir kadın annem dek asil olamaz biliyorum Gözlerimdeki sisin ta kendisi Bundan Böyle çayla sigara içmiyorum, hiçbir sigaradan tat almıyorum ve hiçbir akraba kaybında bu değin yüklü gözyaşı dökmüyorum Kafamın içinde dargın sular var ve sigara dumanından bulutlar Cephe yağışları oluyor aralıksız… Ben kafamın içinde binlerce gözyaşı dökerken… Allah’ım nasıl bir haldir bu paranoid şizofren diyorlar ben deli diyorum Yoksa benim aklımı neden başkaları kullanmaya çalışsın Hani her zaman kurunun yanında meze olacaksam niye ıslak kalayım ama Kendimi sererim güneşe Kuruyup, yanımda yanacak nemli nesiller ararım En azından kendi günahımı çekmiş olurum Nereden başlasam etime yapışır bu kalem… Okulun birincil günü diyetimi çoktan vermişim Sakallarım bundan böyle değil Öğretmen olarak bir köye atanmışım… –fakat bu kadar kutsal ve bu dek eziyetli diğer bir işte çalışabilir miyim bilmiyorum Daha birincil gün, her taştan her çukurdan nasibini almış bir servisteyim Suratım beş karış, sıksan suyu çıkacak gözlerimin…yüzümde yanık izleri Ah! O koltuk o kadar ritmik böylece iğrenç bir ses çıkarıyor oysa beynimin ortasında sular birikiyor Her çukurda birazcık daha sallanıyoruz ayran gibi çalkalanıyoruz Servisçi yaklaşık olarak servis edecek bizi… Yolda koyun sürülerine rastlıyoruz Allah’ım o koyunlara ne kadarda benziyoruz Sesi soluğu kesik adamlarız Sırf bu yüzden avuçlarıma elde etmek istiyorum gözlerimi şöyle avuç dolusu gözyaşı dökmek istiyorum Biz yoğurt kıvamını deviriyoruz… yol kenarları sarı, kurutulmuş gül yaprağı gibi kare kare Resim Çekmek istesem zaten kurutulmuş …………………………… Köyde anı yazmak hele o 'an' ı kâğıda dökmek imkânsız Korkudan ellerime titreşim çöküyor Ufacık prefabrik bir derslik veriyorlar bana Kapısında kolu değil, pencere var camı değil Hangi fabrikadan çıkmışsa hangi elden geçmişse o elde insanlık yok Usulca sınıfa yaklaşıyorum hareketlerimi yavaşlatıyorum Sesimdeki ve ellerimdeki titreme hala geçmemiş… boğazımdan sesler çıkarıyorum Sesimi başlatmak için binbir telaşa düşüyorum Ellerimi göğsümde birleştiriyorum Kendimi o günahsız bakışlardan korumaya çalışıyorum Zalim piyasa şartları bizi o kadar bir şartlamış fakat her bakışta hesapçı bir hava arıyorum Acilen bu masum ve kayıtsız şartsız merak yüklü bakışları görür görmez ürküyorum Ellerimi bu sefer de belime kenetliyorum Bir öğrenci adımı soruyor Tahtaya iri harflerle adımı yazıyorum “Bu kadar mısınız?Diye soruyorum Birkaç öğrenci gelmemiş derhal şikayet ediyorlar “Örtmenim beriye gittiler diyorlar “Beri koyunların otlatıldıktan sonra toplanıp sağıldıkları yermiş İçimden onlar gibi söylemeye çalışıyorum “Beri “Beri Bir öğrenci ayağa kalkıyor “örtmenim ellerin titriyor diyor bakıyorum ellerime gerçektende hala titriyor Cebime saklıyorum ellerimi… Bir öğrencinin hiç gelmediğini söylüyorlar Üzülüyorum Öteki gün… Mektep tepeden bakıyor köye ince daracık bir yoldan geçiyor öğrenciler hala okula gelenler var Pencereden izliyorum onları… Allah’ım nasıl da gülüyor o gözler Gözlerimin yüzlerce leşi varmış diye düşünüyorum o gözleri görünce Tek sıra senin adın ne? diyorum… “Mazlum diyor Bir insan adıyla fakat bu dek armoni içinde olabilir Çocuk hafif şişman, esmer, peynire benzeşen dişleri var kesintisiz meydanda… gözlerinin retinası böylece büyük ki hemen hemen bütün gözü kahverengi Güya beyazı hiç değil…Ben hayatım her tarafında bu kadar günahsız (mazlum) bakan bir insana daha rastlamadım ​​ Teneffüs zili çalıyor Mazlum yanıma geliyor “Örtmenim sen öğrencileri dövüyorsun? diye soruyor Yok diyorum Kürtçe bilmediğimi sanıyorlar bağlı tarafta birbirlerine Kürtçe beni anlatıyorlar Tek özelliğim var onlara göre, onu anlatıyorlar “Bizim öğretmen bizi dövmüyor Kısa zamanda benim öğrenci dövmediğim, söylentisi yayılıyor Bütün öğrenciler bana kutsal bir varlıkmışım gibi bakıyorlar Keşke bizim derse girseydi diye kendi aralarında konuşuyorlar O çocuklar için dövmeyen bir öğretmen herkesten ve her şeyden daha iyi… Okula gelmeyen öğrenciye de ulaşıyor bu rivayet Birkaç gün daha sonra okulun civarda görmeye başlıyorum o öğrenciyi Teneffüslerde arkadaşlarıyla oynuyor Ben hiç ilgilenmiyorum onunla; ona doğru da bakmıyorum ancak sıcacık davranabilsin yavaşça yaklaşıyor bana, biliyorum ona içten baksam kaçacak… benden önceki öğretmen onu pek dövmüş ancak okula gelmek istemiyor Arkadaşları arkadan bağırıp cesaret vermeye çalışıyorlar Kürtçe “ hoca dövmüyor korkma dokun diyorlar Yanıma kadar geliyor hiç bakmıyorum Gerçekte de gelip koluma dokunuyor En mazlum bakışlarımı biriktirip gözlerinin içine bakıyorum Azıcık konuşuyoruz daha sonra eve gönderiyorum onu Yarın okula geleceğine söz veriyor Diğer gün bakıyorum en arkadaki sırada yerleşik Söylediğim her şeyi dikkatle dinliyor Konuşması için ona söz hakkı vermemi bekliyor Cesaretlensin diye kravatımı çıkarıp boynuna takıyorum “tamam diyorum “Arkadaşınız artık hoca Gülüyorlar İlçede kaç gündür gitmek istediğim okula çıkıyor tayinim… çocuklara diğer gün gelmeyeceğimi, diğer bir okula gitmem gerektiğini, bu köyün bana çok uzak olduğunu anlatmaya çalışıyorum Gün boyu beni kalmam için ikna etmeye çalışıyorlar Türkçe dersinde bana mektup yazmalarını istiyorum Yazıyorlar süslüyorlar kutsal bir insanmışım gibi muhteşem sözler yazıyorlar Son ders bundan böyle servise binip gideceğim ve öteki gün gelmeyeceğim Mazlum o koca gövdesiyle bacağıma sarılıyor Beni sınıfın içerisine zorla itmeye çalışıyor Gün boyu her fırsatta bana en arka banal kafa sallıyor “Örtmenim ben pilan yapmışım sen gitmeyeceksin Servise zor bela atıyorum kendimi, bir takım öğrenciler ağlıyor Mazlum’a bakıyorum eline koca bir cam almış yumrukluyor “Oğlum mazlum yapma elini keseceksin “Örtmenim gidersen bu camı elimle kıracam yüreğim ağzıma geliyor Servis hareket ediyor Mazlum’a bakıyorum hala camı yumrukluyor Allah’ım ne olur eline bir şey olmasın diyorum içimden… …………… Ama mazlumuz işte! Çarşıda tepemize çöküyorlar topu topu iki kişiyiz Önce onlar saldırıyorlar bizim hiçbir şeyden haberimiz yok Bir iki de biz atıyoruz onlara Yerde nasılda debeleniyoruz… hele ben Öğrencilerim geliyor aklıma Tepemiz çok topluluk, çökük altındayız Eşekler görüyorum paçaları nemli… eşek sudan geliyor ama adamlar hala üstümüzde Gözlerim büyüyor önce iri bir zeytin ardından ceviz değin oluyor En azından ben öyle hissediyorum “Yerden yüksek bir karış oynasak benim üstüme basıp ebelenmeyecekler Mazlum geliyor aklıma hele Mazlum’un o gözleri Ağzımın içine baka baka, peynire eş dişleri meydanda “ öğretmenim ben pilan yapmışım, sen gitmeyeceksin diyor İşte gidiyorum oğlum! Baksana adamlar üstümüzde Kendimi saksılarda büyütüyorum Kulağımda mazlum sesler… Nereden başlasam üstüme kalır bu öykü Eşekler görüyorum paçaları ıslak Biz hala çökük altındayız Gözlerimin beyazı yok Ya gözlerim morarıyor yada ben Mazlum’a benziyorum​