Gözyaşlarımla yıkayıp temizlemek istemiyorum bundan böyle… Satırlarımı son kez yine sana yazıyorum Mahrum işte, Sensizliğin vurgun saatlerinde, yeniden yalnızım… Yokluğunla cümlelerim bile değişti Vuslatın özlemlerin eşiğindeyken, Yokluğunla her şey anlamsızlaştı… Her yer kapkaranlık Yokluğunla karamsarlığa büründü ortalık Gülümserken acıya yenildim daima… Seninle gülen satırlarımın, Zehir zemberek sözleriyle ipi çekildi… Artık istesem de eskisi gibi kâğıda dökmek, Beyhude… Tebessüm Eden satırlarım değil artık Gönülden gülümsemeler kesilince, Yürekteki gülümsemeler de bitiyormuş, Yüzdeki tebessümlerin, Kaleme sözü geçmiyormuş meğerse O vakit satırlarım nasıl gülsün ama… Nasıl? Şimdi; Bu satırlarımı okuyupta Fazla karamsarsın deme bana Sensizlikte çektiğim acıların isyanıdır bunlar… Bütün bu isyanlarım sensizliğime Ve kanayan yaralarımın sancısıdır… Dört duvar arası yalnızlığımda, Yokluğunadır haykırışlarım… Her şey için artık çok geç biliyorum Ve hiç bir şey eskisi gibi olmayacak… Bütün sensizliğe alışmışken ben, Hazırlanmış da kabuk bağlamışken yaralarım, Yeniden kanatıp kazıp çıkarmak istemiyorum… Acı çekeceğimi bile bile Kanayan yaralarımı Gözyaşlarımla yıkayıp temizlemek istemiyorum bundan böyle… İstemiyorum ben Verdana, Times New Roman, Times, serif alinti
Forumda yenilikler devam etmektedir , çalışmalara devam ettiğimiz kısa süre içerisinde güzel bir görünüme sahip olduk daha iyisi için lütfen çalışmaların bitmesini bekleyiniz. Tıkla ve Gitx
