Gul Kokuyorsun !!!

gul kokuyorsun bir de
amansız, acımasız kokuyorsun
gittikce daha keskin kokuyorsun, daha yoğun
dayanılmaz birşey oluyorsun, biliyorsun
hırcın hırcın, pembe pembe
ofkeli ofkeli gul
gul kokuyorsun nefes nefese

gul kokuyorsun, amansız kokuyorsun
ve acı ve yiğit ve nasıl gerekiyorsa oyle
sen koktukca duşumde goruyorum onu
duşumde, yani her yerde
yuzu sararmış, titriyor dudakları
şakakları ter icinde
tam alnının altında masmavi iki ateş
iki su
iki deniz bazan
bazan iki damla yaz yağmuru
mermerini emerek dağlarının
şiirler soyluyor gene
olumunden bu yana yazdığı şiirler
kızaraktan birtakım şiirlere
buyuk sular buyuk gemileri sever cunku
ve odur ki buyukluk
şiir insanın icinden dopdolu bir hayat gibi gecerse
o zaman olunce de şiirler yazar insan
olunce de yazdıklarını okutur elbet
ve senin boyle amansız gul koktuğun gibi
yaşamanın herbir yerinde

gul kokuyorsun, amansız kokuyorsun
bu koku dunyayı tutacak nerdeyse
gul, gul! diye bağıracak cocuklar butun
herkes, hep bir ağızdan: gul!
ve herşeyin ustune bir gul işlenecek
sacların, alınların, goğuslerin ustune
yureklerin ustune
bembeyaz kemiklerin
mezarsız olulerin ustune
kurumuş gozyaşlarının
titreyen kirpiklerin ustune
kenetlenmiş cenelerin
ağarmış dudakların
unutulmuş cığlıkların ustune
kederlerin, yasların, sevinclerin
ve herşeyin ustune bir gul işlenecek

bir ruzgar, bir fırtına gibi esecek gul
yıllarca esecek belki
ve ansızın dunyamızı goreceğiz bir sabah
goreceğiz ki
biz dunyamızı gercekten gormemişiz daha
geceyi, gunduzu, yıldızları
gormemişiz hic
tanışmaya komamışlar bizi guzelim dunyamızla

oyleyse dostlar bırakın bu yalnızlıkları
bu umutsuzlukları bırakın kardeşler
goreceksiniz nasıl
guller guller guller dolusu
nasıl gul kokacağız birlikte
amansız, acımasız kokacağız
dayanılmaz kokacağız nefes nefese



Edip Cansever