Gül,Muhammed (sas) teridir

Gül ki, yanaklarında varlığın tazeliği al aldır; sanki yokluktan varlığa geçişiyle hâlâ heyecanlıdır, sanki ummadığı bir hayatı kazandığına utanmaktadır
Gül ki, inceliği ve zerafetiyle, tazeliği ve yeniliğiyle, her an yoktan var edilme titrekliğine tanıktır
Gül ki, sanki varlığına her dem sevinmekte, sanki karşılıksız gördüğü iyilikle mahcup olmakta, iste(ye)meden edindiği güzelliğe teşekkür için telaştadır
Gül ki, görene her an yenidir, ilk defa var edilmiş gibi sürprizdir
Gül ki, ilk defa görünüyormuş gibi gelir göze, şaşırtır, sevindirir, sevdirir
Gül ki, alıştığımız varlığımıza alışılmadık bir sevinç ekler, kanıksadığımız yaşayışımıza beklenmedik bir coşku katar, olağan sandığımız insanlığımıza olağanüstü bir övgü sunar
Gül ki, var olma alışkanlığımızı yıkan bir oyunbozan, yaşama sükûnetimizi dağıtan yağmurboran, insan olma bıkkınlığımızı bozan sürprizarmağandır
Varlığımız, o nazenin gül kadar titrektir; her an yenilenir
Hayatımız, o incecik gül yanağı gibi tazeciktir; her dem yeniden yeniye verilir
İnsanlığımız, o latif gül kokusu gibi biriciktir; her an tenimizde misafirdir
Öyleyse, bizi her an Var edene sonsuz minnettarlık içinde olmamız, her nefeste O'na teşekkürler sunmamız gerekir
O (sav) gül tazeliğindeki ihyayı, gül titrekliğindeki varlığı her an farkedendir
O (sav) gül yanağındaki kızıllık gibi, kendisine lâyık görülenler nedeniyle her an haya içindedir
O (sav) işte bu yüzden Muhammeddir; içimizde en çok hamd edendir; kendisine verilene en çok teşekkür edendir
O (sav) işte bu yüzden Muhammedismini en çok hak edendir; hayreti ve minnettarlığı en heyecanlı, övgü ve senası en coşkulu olandır
Öyle ki O (sav) varlığıyla baştan ayağa hayrettir, şükrandır
Öyle ki O (sav) haliyle ve kavliyle ete kemiğe bürünmüş övgüdür, hamddir
Yaratıcısını en çok öven ve bu övgüsüyle de en çok övülenMuhammed(sav)dir
Ne ölçüde kendi varlığımıza şaşırıyor ve Yaradanımıza minnettarlığımızı ifade ediyorsak, o ölçüde hem Gül'e hem Muhammed (sav)'e benzeriz
Senai Demirci