gündüz yaşıyor,gece ölüyor sbah diriliyoruz Niçin varsın?şeklindeki soruya yok almak içinbiçiminde yanıt saptamak, var olan ve yaşanılan her şeyi aniden amaçsız kılmak demektir O Kadar ya, siz bir şey icad eder, bir şey var edersiniz; ardındaki size sorarlar: Bunu niçin var ettin?Cevap verirsiniz: Var etmiş almak için var ettim! Neticede her iki cevap da epeyce anlamsız olup, kişinin kendisini, hayatı ve varlığı tanımadığını, olup bitenlerden gaflet içinde yaşadığını gösterir Onlar, ayakta, oturarak ve yanları üstüne yatarken Allah'ı anarlar Göklerin ve yerin yaratılışı üstünde düşünürler Rabbimiz! Bunu boşa yaratmadın (derler) Sen yücesin, bizi ateş azabından koru(3Âli İmran; 191) Her şeyin bir anlamı vardır Hayatın, ölümün, ağaçların, dağların, insanların, hayvanların Ölümü anlamlandırdığımız zaman, her şey bir manâ kazanacaktır Ölüm, bir değil olma değil; yeni bir hayatın başlangıcıdır Ölümlü, fani sıkıntılarla batmış bir diyardan, ölümün olmadığı, ebedî, mükâfatlarla doymuş zahmet ve sıkıntının bulunmadığı, sevdiğimiz her şeyin bulunduğu bir diyara yolculuktur Onun için müslüman ölümden korkmaz; yalnızca ona hazırlanmış olur Hatta, yeri geldiğinde can atarak canını verir, âhiret karşılığında dünyayı satar Ölüm yok edinmek yok; bir diriliştir, yeni bir hayata geçiştircümlesinden hareketle, yaşadığımız hayatı ve varlıkları seyredelim: Her gece bir ölüm, her sabah bir diriliştir Gece olur uyuruz Uyku, ölümün kardeşidir, ölmenin provasıdır Bir müddet sonradan uyanırız Yani ölümden dirilişe geçeriz Bunu her gün tekrarlarız Gündüz yaşar, gece ölür, sabahleyin diriliriz