Guneşimi Vurdular

dalgalar sırılsıklam, dokulmuş elleri kolları
yorgun argın, guneşi kıyıya surukluyorlar
kıran kırana vuruşuyor huzun mavisi ışıkları
ıskalayan tum kurşunlar onda karar kıldılar
coktan gelmiş olmalıydı goğun ak kanatlıları
beni alıp goturmedi, neden bu sabah sular
sahi,
unutmuşum,
guneşimi vurdular

denize duşerken gordum aldırmıyordu insanlar
bulutların arasından yuvarlandı koya
once burna carptı cığlık cığlığa kayalıklar
sonra can havliyle devrildi suya
ahbayram etti cumle balıklar
ama bir gariplik var, hic ağlamazdı kuşlar
sahi,
unutmuşum,
guneşimi vurdular

ışıktan opucuk konduruyor sahile sular
ellerim hatırassı, guneş bulaşıığı ellerim
abdest organlarımda hala izi var
şafağın bitmesini boşuna beklemişim
gozlerime ne oldu, neden bir tuhaf oldular
sahi,
unutmuşum,
guneşimi vurdular

ne geceler atardım onune, hepsini de yerdi
ayrılığı felaket, yanımdayken burnuma tuterdi
eyvah ki yalnız beni değil yıldızları da kırdılar
onlarsız yapamaz, bilirim, hep koynunda yatardı
gec oldu, hala anlayamadım, saati nicin sordular?
Sahi,
unutmuşum,
guneşimi vurdular

tam alır yerinden yemiş kurşunu guneş
melekler her ahından bir cehennem yontarlar
guneş ki masum kadınların iffetine eş
goklerin maksadı ne ki kırılıyor gerdanlar
neden beni okşayan melekler uykudalar
sahi,
unutmuşum,
guneşimi vurdular

199296

Mustafa İslamoğlu