Guneşin Olumu şiiri

Guneşin Olumu şiiri
Guneşin olumu

Buşra Arslan MECİN

Medcezire kalkan ruhumuzun inşirah bulduğu leyle
andolsun ki
olum vadilerini aşarak
ozgurluk desenli yengiyle başladık hayata

puslu aynalarında kavganın
hukmu verilse de tum zamanların
kadim uykulara boluşturerek yureğimizi
soluk benizli cocukca duşlerimizin sinesinde
guneşi gamzelerinde batıran bir cığlık olduk
gonul cilesiyle cevrili ebabil yuzlerde

ciğerlerine kan sıcradığında kartal suratlı cellatların
ejderha penceli mabetler devirdik icimizde
keskin poyraz yağız bir sessizlik
ve icimizde katıksız bir nebi azığı
mushaf mushaf yol aldık bir mazlumun ıslak gozlerinde
ki ıslaksa bir mazlumun
yangın alevi duşen siyanit gozleri
ciğ duşmez gullere
uşur kelebekler
ve firar eder mayın doşeli cumleler
zift dolu gonullerin yaşam sokağında
iyiliğin kanına susayan dudaklarınız,
zulum ve şehvet kokan yuzlerinizi utanc yalasın!

tine
zeytine
ve azametiyle emin beldeye andolsun
gidecek yurdum yok kalbinden başka
mezar taşına asılı olumum şimdi
uzat kollarını olumculluğum recmedilmeye hazırdır gonlum
aşk muammalı ıssız şehrinde
mintanımda talan edilmiş bir coban yalnızlığı
dudaklarımda
guneş perdeli peygamber sessizliği
bir avuc zaman tortusunun en kırık yerinde
yasak meyveler duşerken gecenin rahmine
ben
kamburu cıkmış bir sabahı doğuruyorum

şems ve maha andolsun ki
kovulsam da cennetinden
gidecek yurdum yok kalbinden başka
Musaya
İsaya
Muhammede andolsun

Buşra Arslan MECİN

imagesgunesinolumusiiri5ad25659b3b38