Halide Edip Adıvarın yazdığı Şiirler
Halide Edip Adıvar Şiir
Halide Edip Adıvar Şiirleri
İstanbul
Bir gun acıktım İstanbul'a
Yurudum baştan başa
Herşey yabancı, herşey başka
Yuzler başkaşka, insanlar başka
karanlık yuzler,
Kırmızı gozler yalancı
İstanbul artık,
Bize bile yabancı
Eskiden oylemiydi?
İstanbul cıksa dolmazdı caddeleri
Herkes birbirini sever,
Selam verir, gulerdi
Yalan olmuş herşey yalan
İstanbul'um talan olmuş
Şimdi İstanbul dertli,
İstanbul yanık
Bu gun istanbul'u tanıyamadık
Olum
Yapraklar uşurken dokulur;
Ağaclar kışa soyunurken olur
Nedir acelesi ecelin?
Daha bitmeden yaşama sevincim
Neden bu kadar soğuk ellerim?
Gozlerim aynı noktada donuk
Nedir bu sonsuz karanlık?
Ve bu bitmeyen yalnızlık
Nereden cıktı bu tabut?
Ne işim var benim icinde?
Ve bu kalabalık
Yuzler; bu yuzler hep tanıdık
Herkes birakıp gitmiş
Geceye sessizlik cokmuş
Gozlerim hala acık,
Ve bitmeyen yalnızlık
Yaşama Dair Şeyler
Bilirmisin ay ciceklerini?
Sabah guneşe doner ya
Kaybolunca ufuk cizgisinde;
O hep boynunu buker ya
Değiştir artık soğuk geceleri
Yeni doğan gune bir bak
Ciceklere, ağaclara, gullere!
Ucmayı yeni oğrenen kuşların sevincine
Yaşam; bir ciceğin,
Sabırsız bekleyişinde
Bir kerecik gorebilmek guneşi!
O kısacık omrunde
Sende don yuzunu
Bak ilk defa gormuşcesine
Hangi aşk, hangi acı değer?
Gunu yaşıyamadan olmeye
Halide Edip Adıvar
Halide Edip Adıvar Şiir
Halide Edip Adıvar Şiirleri
İstanbul
Bir gun acıktım İstanbul'a
Yurudum baştan başa
Herşey yabancı, herşey başka
Yuzler başkaşka, insanlar başka
karanlık yuzler,
Kırmızı gozler yalancı
İstanbul artık,
Bize bile yabancı
Eskiden oylemiydi?
İstanbul cıksa dolmazdı caddeleri
Herkes birbirini sever,
Selam verir, gulerdi
Yalan olmuş herşey yalan
İstanbul'um talan olmuş
Şimdi İstanbul dertli,
İstanbul yanık
Bu gun istanbul'u tanıyamadık
Olum
Yapraklar uşurken dokulur;
Ağaclar kışa soyunurken olur
Nedir acelesi ecelin?
Daha bitmeden yaşama sevincim
Neden bu kadar soğuk ellerim?
Gozlerim aynı noktada donuk
Nedir bu sonsuz karanlık?
Ve bu bitmeyen yalnızlık
Nereden cıktı bu tabut?
Ne işim var benim icinde?
Ve bu kalabalık
Yuzler; bu yuzler hep tanıdık
Herkes birakıp gitmiş
Geceye sessizlik cokmuş
Gozlerim hala acık,
Ve bitmeyen yalnızlık
Yaşama Dair Şeyler
Bilirmisin ay ciceklerini?
Sabah guneşe doner ya
Kaybolunca ufuk cizgisinde;
O hep boynunu buker ya
Değiştir artık soğuk geceleri
Yeni doğan gune bir bak
Ciceklere, ağaclara, gullere!
Ucmayı yeni oğrenen kuşların sevincine
Yaşam; bir ciceğin,
Sabırsız bekleyişinde
Bir kerecik gorebilmek guneşi!
O kısacık omrunde
Sende don yuzunu
Bak ilk defa gormuşcesine
Hangi aşk, hangi acı değer?
Gunu yaşıyamadan olmeye
Halide Edip Adıvar