Hasbihal Mehmet Akif Ersoy yeni şiiri

Mehmet Akif Ersoy Hasbial

Mehmet Akif ’in dostu Ispartalı Mustafa Hakkı için 1905 ’te kaleme aldığı şiir başta Aksiyon ’da yayınlandı

İstiklal şairimiz Mehmet Akif Ersoy ’un şiirleri, Safahat adıyla toplanarak bir kitap halinde başta 1933 ’de basılmış ve günümüze kadar da sayısız zorlama yapmıştır Safahat birincil baskısında Safahat, Süleymaniye Kürsüsünde, Hakkın Sesleri, Fatih Kürsüsünde, Hatıralar, Asım, Gölgeler adıyla ayrı olarak basılan kitapların bir araya getirilmesinden oluşmuş ise de sonraki baskılarında yayınlanmayan şiirlerine de kitapta yer verilmiştir Yıllar içinde çeşitli yayınevleri birbirlerinden aldıkları bu şiirleri benzer adla basmayı sürdürmüşlerdir 77 yıldır her nesli tüm sanat ve şiir anlayışlarını derinden etkileyen bu şiirlerin birçoğu İstiklal Marşı gibi ezberlene gelmiştir



YAKIN DOSTLA ‘SOHBET ’

Az Daha tamamı sırasıyya tanıdık ve ezberlenen Mehmet Akif şiirlerine, Aksiyon dergisi bir yenisini ekledi Dergi, daha önce hiç bilinmez, hiç yayımlanmamış bir Mehmet Akif şiirini ortaya çıkardı

Büyük şairin 1867 1923 yılları aralarında yaşamış dostu Ispartalı Ağlarcı(ca)zâde Mustafa Hakkı için kaleme aldığı şiir, dergide yayımlanır yayımlanmaz büyük bir alaka fark etti Mehmet Akif ’in Şam ’da tanışıp dost olduğu Mustafa Hakkı için 5 Haziran 1905 ’te kaleme aldığı Hasbihal (sohbet) adlı şiir şöyle



Hasbihal

Bugün yaşım otuz üç; ben aramak otuz üç sene

Kapılmışım bu serabı hayata; ayrıca de nasıl:

Tüm kavafili âmâl önümde can berleb,

Durur iken tekrar ben sîne çâk çâk taleb,

Uzakta şöyle heyülâda görsem ümmidim

Teşahhus etti sanır da hemen seğirtirdim!

Hayale peyrev olup döndüğüm bu feyzada

Değildi bir demim olsun belâdan âzâde

Adım başında facia; adım başında muhat

Ne bir kenârı selâmet; ne bir tarîkı necat

Sağımda ağzını açmış amîk bir uçurum;

Solumda inmede dehşetli bir fırtına saldırı!

Gidilse leylei âtî dek karanlık çöl!

Dönülse devrei mâzî gibi kapanmış yol!

Lakin tereddüde, ârâma var mıdır imkân?

Sürüklenir gider muhakkak dalgaya kapılan

Uğraştım onca muhacimle bir vakit heyhat

Sonunda tâb ü tüvânım kesildi bitti sebat

Karardı gözlerim bundan böyle ne oldu bilmiyorum

Açıldı pîşi hayalimde diğer bir uçurum

Yuvarlanıp düşecektim o cahı muzlime ben

Önümde nurı ilâhî gibi göründün sen

Yarıp o zulmeti sâyende işte kurtuldum

Dalâle dürüst giderken reşâde doğruldum

Belirdi dîdei hakbîne şimdi evreni ruh

Uyandı leylei ruhumda bir sabahtanı fütuh

Hayat adına ben yine de sersericesine

Dolaşmışım bu fezâyı hayâli bunca yıl

Fakat bugün o geçmiş demlerin nihâyetidir

Yaşam varsa benimçün bugün bidâyetidir

Felekte ben de acep gün görür müyüm derken

Sabahı sermede kalb eyledin leyâlimi sen

Sen ey nigâhımı bîdâr eden ilâhî nur

Kemâli feyzin ile olduğun zaman manzur

Degişti yarı muhitim, açıldı başka cihan

Çekildi ufkumu tazyik eden sehabı giran

Baharlar uçuyor acilen asümânımda

Teraneler ötüyor tâ samîmi cânımda

Muhabbetin ne değin mucizata mazharmış

Bugün ben anlıyorum başka bir evren varmış

Gülzârı hayalime suret veren musavver ruh

Kitabı sineme bir bak ne dilfirib vuzuh

İçinde gösteriyor âlem sabahatini

O safhadan oku gel sen de kendi hikmetini

Bu kâinatta görmekteyim tüm seni âh

Birazcık da gel edeyim sende kâinâta nigâh

Ümidi, ye ’si, maişet belayı hâilini

Bu kârzâr cihânın bütün gavailini

Hülasa her ne kadar kayd varsa cümlesini

Hayalden silerek yazdım işte sade seni

Bugün düşünm(üy)orum hiç kendi âtimi

Düşünmek istemiş olsam da nerde kabil mi?

Senin fezaları lebriz eden hayalinle

Sığar mı diğer endişe tenknâyı dile?

Seninle başladı mâdâm bende feyzi yaşam

Hüda bilir edemem üstelik masivâ isbat

Alıntıdır *