Hasta maymunlar sosyal mesafeyi koruyor

Bilim insanları, maymunlar üzerinde bir çalışma yaptı. Bulgular, hasta bireylerin sosyal mesafelerini koruduğunu gösterdi. Çalışmaya göre, enfekte bireyler tımardan uzak durdu.

Purdue Üniversitesinden bir araştırma ekibi, Güney Afrika’daki yabani vervet maymunlarını bir yıldır inceliyor. Ekip, takip ettikleri 3 topluluğun hem sosyal etkileşimlerini hem de parazit yüklerini araştırdı. Çalışmaya göre, gastrointestinal (sindirim sistemi) parazitler maymunların sosyal davranışını ve grup dinamiklerini değiştirdi. Araştırmacılar, bulgularını PLOS ONE‘da yayımladı.

Enfekte maymunlar grup faaliyetlerinden uzaklaştı

Tüm primat türleri insan DNA’sının yüzde 90’ından fazlasıyla uyumludur. Üstelik vervet maymunları insanlar gibi anksiyete ve hipertansiyon dahil tanıdık durumlara sahip. Bu yüzden Purdue Üniversitesinden antropolog Brandi Wren, salgın sırasında topluluğun davranışı ile insan davranışı arasında paralellikler kurdu.

Vervet maymunlarının DNA’larının yüzde 90’ından fazlası insanlarla aynı. (Fotoğraf: Purdue Üniversitesi / Brandi Wren)


Araştırma ekibi, maymunların etkileşimlerini ve tımarlama alışkanlıklarını takibe aldı. Bununla birlikte, dışkı örnekleri toplayarak enfeksiyon bulgularını incelediler. Bazı hayvanlarda whipworm (veya Trichuris) “kamçı solucanı” paraziti tespit ettiler. Çapraz analizler, enfekte hayvanların tımar için daha az zaman harcadığını gösterdi.

Kamçı solucanı hakkında yeni bulgular

Şimdiye kadar biyologlar, hayvanlardaki parazitlerin çoğunlukla zararsız ve asemptomatik olduğunu ve hayvanın sağlığını önemli ölçüde etkilemediğini düşünüyordu. Tahminler, whipworm parazitlerinin genellikle kontamine toprak veya yüzey yoluyla yayılması yönündeydi. Ancak ekip, parazitin tipik olarak sosyal temas yoluyla yayıldığını buldu.

Purdue Üniversitesinde misafir araştırmacı Brandi Wren, sosyal tımarlama ve gastrointestinal parazitler arasındaki etkileşimleri araştırıyor. (Fotoğraf: Purdue Üniversitesi)


Araştırmacılar, “teklif edildiğinde” enfekte maymunların tımar olmayı kabul ettiğini ama arkadaşlarını tımar etmediğini söyledi. Wren, “Sadece gözlem yoluyla hangi maymunların enfekte olduğunu anlamamızın bir yolu yok. Sosyal davranış dışında enfeksiyonun başka hiçbir belirtisi yoktu.” dedi.

Dr. Melissa Remis de çalışmaya ilişkin konuştu. Bu çalışmayla parazit enfeksiyonlarının enerjiyi ve davranışları nasıl etkilediğini gösterdiklerini belirtti. Devamında ise Remis şöyle dedi: “Kamçı solucanı insanlarda anemiye, kronik dizanteri ve büyümenin yavaşlamasına neden olduğunu biliyoruz. Maymunlar arasındaysa düşük enerji, düşük etkileşim seviyeleri veya sosyal tımar gibi davranışlara ilgi ile sonuçlanmış olabilir.”