hayal ederken...

düş ederken İnsan hayatını anlamlı kılan heyecanlarımız sayesinde mutlu oluyoruz Öznesi belli olmayan cümleler için söylediğimiz sözlerin içten özneleri bulmasını bekliyoruzHayat her defasında dürüst özneyi bulmuyorAma bilinen bilimsel olmayan gerçekler öznenin gerçekte bizim olduğumuzu söylüyorBir yaşam içinde hayatı yaşayandan daha dürüst bir özne ne olabilir oysa? Yaşamınız için kurduğunuz cümlelerin öznesi bir gün çat kapı gelirse diye bekliyoruz Ummak herkese fazla da yakışıyor sahidenSabrederken yaşayacaklarımız düş ederken beklemek,beklediğin gelmese bile en güzeli doğrusuAma; ya olması gerektiği gibi olmazsa her şey? Olanlar tutmazsa planlara, bplanları bile işe yaramazsaBunu kendimize söyleyip korkutuyoruz ruhumuzu Kurduğumuz hayallerin olması çağırmak değildir mutlulukTek bir durum yok mutlu görünmek içinBu olursa mutlu olacaksın,denemez aslaAsıl mutluluğun arkasında koşan,dört duvarın arasına sıkışmış iki ayaklılar,millet ellerindekinin hakiki mutluluk olduğunu düşünmüyorSürekli arayış halinde koşuşturuyorlarUfacık dünyalarına sıkışmışlar,ummak de yok yaptıkları,aramak da değil Yaptıkları çaresizliğin resmiMutlu olamayacaklarını yaptıkları kolayama cazibelişeylerRisk almak akıllarına gelmiyorKüçük bir dünyada alabilecekleri küçük risklerden zeka korkuyorlarAma atılsalar şöyle genişliklere,tehlike alsalar azıcık ola ki de sırf bu riskin heyecanı bile mutlu edecek onları İnsan anne karnındayken bile bilmiyor hiç bir şey,geleceğine dairŞimdi de bilmiyoruzO zaman nasılsak acilen de pekYalnız yaşamlarımız küçük sanıyoruz,büyütemiyoruzKendi gerçeklerimizle kendimizle,kendi kendimizle sıkılıyor,bunalıyor,arıyor,bulamıyor,üzülüyor ve mutlu olamıyoruzFakat hafif çalan bir müzik bile mutluluğumuzun adı ya da kaynağıİnatla kabul etmemekse bizim doğamız,pesimist yaşamlarımızHazırcı olarak yetiştiriyoruz kendimizi,sonra da hazır olamayınca hiç bir şey (veya her şey)kendimize kızıyor kendimizi suçluyoruzSuçlu 'biz'Belki,öyle ama başkalarını suçlamaktan daha asil bir şey yapıyoruz:Hatalarımızı kendimiz de arıyor kendimizi büyütüyoruzVe olgunlaşacağız ola ki de Gözü Kara yüreklerimizi sıkıştırıyoruz derinlerimizeKendimizi sevmemizi bile engelliyoruz daha sonra sevilmediğimizi düşünüyoruzRisk almadan cesuruzdiyoruzÖzneyi kendimize yöneltiyoruzCümle bittiğinde bizden eser kalmıyorKorkaklığımız çıkıyor karşımızaKaybedeceği hiç bir şeyi yoksa bir insanın en cesuru odurAma kaybettiklerimizi düşünerek cesaretimizi kıran beynimize sözümüzü hiç geçiremiyoruzKalbimiz risk alıp sevmemiz gerektiğini söyledikçe beyin korkan ve korkak davranıyor Ama risk alabileceksin oysa,gözü kara olasınYüreğin cesareti tattıkça mutlu olacakBir gün 'ben' öznesi 'biz'e dönüşecekBeklediğinin sabrettiğin karşılığını alarak şükran duyacaksın kendineKendini severken sevildiğini hissedeceksinAma bu defa seni seven yalnızca senolmayacak