Hayalinle yasamak Dün, gecenin en karamlığında cadde mahkumları çocuklarıyla kaldırım taşı üstünde uyumaya çalışırken esen ayazda pek mümkün değildi bu lakin ben, bir yolunu bulup ısınıyordum Arkadaşlarımın çene seslerini duyamıyordum bile ben seni düşünüyordum elin elimde ; kır çiçeklerinin arsında koşarken yorulup çöküp sessiz kaldığımızda başını göğsümün üstüne koyduğunu düşlerken dışardaki dünyadan haberim yoktu ve bi tanem senin hayalinle yaşamak bu dek güzelken seninle yaşamak nasıl olur varsayım bile edemiyorum