Hayat işte gecip gidiyor su gibi

Hayat işte gecip gidiyor su gibi Daha dun gibi annemin saclarımı oruşu, arka bahcede arkadaşlarımla oynadığım yedi kiremitler Duşup kanattığım dizimdeki yaralara bakıp ağlarken bilemezdim ki o acıların aslında sonra yaşayacaklarımın yanında hicbirşey olarak kalacağını

Hayat işte gecip gidiyor su gibi Okul yıllarımı duşunuyorum ne zor gelirdi o sınavlar, sozluler Meğer hayatın sınav ve sozluleri daha zor, daha ağırmış; ustelik oğretmenlerin notunu kıt bilirdik ama insanların insafı daha kıtmış onlardan

Hayat işte gecip gidiyor su gibi İlk kalp cırpıntılarım hep gozyaşıyla sonuclanmıştıda ben bu acılar unutulur mu demiştim Unutuluyormuş hatırlanmıyormuş bile yıllar sonra gozden akan yaşların acısıyla

Hayat işte gecip gidiyor su gibi Giderken iz bırakıyor, yaralıyor, kırıyor Hoyrat cırpınışlarla tutunuyorsun hayata, yeniden diyorsun, yeniden başlayacağım gulumseyerek ama ertesi gun uyandığında bir damla suzuluyor yanağından gozyaşımı yoksa uyku mahmurluğumu anlayamıyorsun yada anlamamak işine geliyor

Hayat işte gecip gidiyor su gibi dun cocuktum dizimdeki yaralara ağlıyordum bugun anne oldum kalbimdeki yaralara ağlıyorum Şikayetci değilim asla cunku her damla gozyaşında ben oldum, beni buldum

Hayat işte gecip gidiyor su gibi ama yarın farklı olacak guzel bir gun olacak ve uyku mahmurluğu ile bir damla akacak gozumden beni ben yapacak bundan once olduğu gibi