HAYAT TECRUBESİ
Bir lise oğretmeni gunun birinde derste oğrencilerine bir teklifte bulunur:
Bir hayat tecrubesi yaşamak ister misiniz?
Oğrenciler cok sevdikleri hocalarının bu teklifini tereddutsuz kabul ederler
O zaman!, der oğretmen
Bundan sonra ne dersem yapacağınıza da soz verin
Oğrenciler bunu da kabul ederler
Şimdi yarınki odevinize hazır olun Yarın hepiniz birer plastik torba ve beşer kilo patates getireceksiniz!
Oğrenciler, bu işten pek birşey anlamamışlardırAma, ertesi sabah hepsinin sıralarının uzerinde patatesler ve torbalar hazırdır Kendisine meraklı gozlerle bakan oğrencilerine şoyle der oğretmen:
Şimdi,bugune dek affetmeyi istemediğiniz her kişi icin bir patates alın, o kişinin adını o patatesin uzerine yazıp torbanın icine koyun
Bazı oğrenciler torbalarına ucerbeşer tane patates koyarken, bazılarının torbası neredeyse ağzına kadar dolmuştur Oğretmen, kendisine Peki şimdi ne olacak?der gibi bakan oğrencilerine ikinci acıklamasını yapar:
Bir hafta boyunca nereye giderseniz gidin, bu torbaları yanınızda taşıyacaksınız Yattığınız yatakta,bindiğiniz otobuste, okuldayken sıranızın ustunde Hep yanınızda olacaklar
Aradan bir hafta gecmiştir Hocaları sınıfa girer girmez, denileni yapmış olan oğrenciler şikayete başlarlar:
Hocam, bu kadar ağır torbayı her yere taşımak cok zor
Hocam, patatesler kokmaya başladı Vallahi, insanlar tuhaf gozlerle bakıyorlar bana artık
Hem sıkıldık, hem yorulduk
Oğretmen gulumseyerek oğrencilerine şu dersi verir:
Goruyorsunuz ki, affetmeyerek asıl kendimizi cezalandırıyoruz Kendimizi ruhumuzda ağır yukler taşımaya mahkUm ediyoruz Affetmeyi karşımızdaki kişiye bir lutuf olarak duşunuyoruz, halbuki affetmek en başta kendimize yaptığımız bir iyiliktir
Bir lise oğretmeni gunun birinde derste oğrencilerine bir teklifte bulunur:
Bir hayat tecrubesi yaşamak ister misiniz?
Oğrenciler cok sevdikleri hocalarının bu teklifini tereddutsuz kabul ederler
O zaman!, der oğretmen
Bundan sonra ne dersem yapacağınıza da soz verin
Oğrenciler bunu da kabul ederler
Şimdi yarınki odevinize hazır olun Yarın hepiniz birer plastik torba ve beşer kilo patates getireceksiniz!
Oğrenciler, bu işten pek birşey anlamamışlardırAma, ertesi sabah hepsinin sıralarının uzerinde patatesler ve torbalar hazırdır Kendisine meraklı gozlerle bakan oğrencilerine şoyle der oğretmen:
Şimdi,bugune dek affetmeyi istemediğiniz her kişi icin bir patates alın, o kişinin adını o patatesin uzerine yazıp torbanın icine koyun
Bazı oğrenciler torbalarına ucerbeşer tane patates koyarken, bazılarının torbası neredeyse ağzına kadar dolmuştur Oğretmen, kendisine Peki şimdi ne olacak?der gibi bakan oğrencilerine ikinci acıklamasını yapar:
Bir hafta boyunca nereye giderseniz gidin, bu torbaları yanınızda taşıyacaksınız Yattığınız yatakta,bindiğiniz otobuste, okuldayken sıranızın ustunde Hep yanınızda olacaklar
Aradan bir hafta gecmiştir Hocaları sınıfa girer girmez, denileni yapmış olan oğrenciler şikayete başlarlar:
Hocam, bu kadar ağır torbayı her yere taşımak cok zor
Hocam, patatesler kokmaya başladı Vallahi, insanlar tuhaf gozlerle bakıyorlar bana artık
Hem sıkıldık, hem yorulduk
Oğretmen gulumseyerek oğrencilerine şu dersi verir:
Goruyorsunuz ki, affetmeyerek asıl kendimizi cezalandırıyoruz Kendimizi ruhumuzda ağır yukler taşımaya mahkUm ediyoruz Affetmeyi karşımızdaki kişiye bir lutuf olarak duşunuyoruz, halbuki affetmek en başta kendimize yaptığımız bir iyiliktir