Hayatın farklı evrelerinde iş, okul yahut etraf üzere faktörlerin insanların üzerine bindirdiği yükler, bir noktada dayanılmazbir hâl alabiliyor. Bu noktaya kadar gelen bireyler, yakınlarıyla yahut bir uzmanla irtibata geçmediğinde yahut geçemediğinde maalesef kendi canlarına ziyan verecek kadar iç karartıcı sonuçlara ulaşabiliyorlar.
Konu bu noktaya geldiğinde ise dünyanın farklı yerlerindeki pozisyonlar öne çıkıyor. Bu yerler, kelam konusu bireylerin yoğun olarak tercih ettiği konumlar. Bu içeriğimizin konusu olan yer ise Avustralya’dabulunan The Gap(Uçurum). Pekala buranın özelliği ne?
Sidney kentinde bulunan kayalıklar, yalnızca turistlerin ilgisini çekmiyor:
Az evvel bahsettiğimiz bireyler de yıllar içinde Sidney’deki falezlere yönelmiş. Vakitle bu durumun yaygınlaşması da bu yerin insanların aşağı atladığı bir pozisyon olarak akıllarda kalmasına sebep olmuş.
Hikâyemizin kahramanı olan Don Ritchie de vaktinde uçurum ismiyle anılan faleze yakın oturuyordu. Bu bağlamda buraya gitmek isteyenler, hedefleri her ne olursa olsun onun konutunun önünden geçmek zorundaydı. Buradan geçen ve kıyıya olağandan fazla yaklaşanları izleyen Don, 50 yıl içinde 160 kişinin hayatını kurtardı. Pekala nasıl?
Her yıl 50 kişinin intihar ettiği düşünülen uçurumdan atlamak üzere olanlar, Don’un nazik teklifiyle karşı karşıya kaldı:
Kıyıdaki insanların tehlikeli derecede uçuruma yaklaştığını gören Don, onlara kibarcayaklaşıp çay ya da bira içmeye davet etmiş. Bu daveti kabul eden şahısları de meskenine davet edip sohbet etmeye başlamış. Bu sohbet içinde tavsiyeler, öğütler ya da kınamalar bulunmuyordu. Yalnızca çoğunlukla gündelik hususları konuşurken birbirlerini dinliyorlardı.
Ve kısa müddetliğine dikkatlerini farklı bir yere çeken bu sohbet, nitekim de o bireylerin atlamaktan vazgeçmesini sağlıyordu ve bu bireyler meskenlerine dönüyorlardı:
Hatta Don’un yardım ettiği bireylerden biri vakit zaman ona mektuplar gönderip ziyaret bile ediyordu. Hayatını kurtardığı bu bayanın yeterli ve keyifli olduğunu görmek de Don’u sevindiriyordu. 50 yıl boyunca Don’un yardım eli, uçuruma yaklaşan bireylere uzandı ve bu 50 yıl içinde kayıtlara geçtiği kadarıyla tam 160 kişininhayatını kurtardı.
Elbette bu yalnızca kayıtlara geçmiş olanların sayısı. Don’un ailesi, bu sayının 400 olduğunu bile söylüyor.
Elbette herkesi kurtarabilmesi mümkün değildi. Lakin başarısız olduğu durumlara karşı çok olgun yaklaştı
Don’un nazik teklifini duyup kabul etmeyenler ve hayatını yitirenler de oldu. Buna ek olarak Don’un yetişemediği bireyler de birebir kaderipaylaştı. Lakin çoğunluk, bu teklifi kabul ederek Don ile sohbet etti.
Kişileri kurtaramadığı durumlar ise onu bu yaptığına küstürmedi. Tersine, her kişi için yapabileceğinin en güzelini yapmak için uğraş gösterdi.
Gap'ın Meleği olarak anılan ve çok sayıda bireye örnek olan Don, 2012’de hayatını kaybetti
Don’a, 2006’da onur madalyasıverildi. Bu bağlamda eşiyle birlikte yılın vatandaşı seçildi. 2011 yılında ise yerel kahraman ödülü kendisine verildi.
2012 yılında ise doğal sebeplerle maalesef hayatını yitirdi. Bu vakte kadar The Gapismiyle anılan bölgede çok sayıda hayat kurtarmış olan Don, makûs durumda olan ve kendisine ziyan verebilecek şahıslarla sadece konuşmanın bile ne kadar kritik olduğunu göstermiş oldu. Fikirlerinizi yorum kısmında paylaşabilirsiniz.
Kaynaklar: Personal Excellence, R U OK?