Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Hayatımızın en değerli çağı olan çocukluk, birebir vakitte beslenme alışkanlıklarımızın da formlandığı bir devirdir. Bu periyotta kazanılan gerçek beslenme alışkanlıkları evlatlarımızın hem bu periyottaki büyüme ve gelişimlerini hem de ileriki devirleri daha sağlıklı geçirmelerini sağlar.
Ama, bilhassa mektep öncesi ve mektep devrindeki evlatlarımızda sıklıkla karşılaştığımız yeme ölçüsünde azalma, iştahsızlık, yemek seçme üzere durumlar bir çok ananın kabusudur.
Çocuklarda iştahsızlık, diş çıkarma, kansızlık, ateşli marazlar üzere durumlara bağlı olabilse de çoğunlukla ana ve pederin beslenme konusunda yaptığı kusurlara bağlı gelişiyor. Evlatlara yemek yeme konusunda basınç yapmak, yediği taktirde ödüllendirmek yahut tersine yemediğinde cezalandırmak bir tahlil olmadığı üzere evladın yemekten daha da uzaklaşmasına ve sorunun büyümesine neden olabiliyor. Bilhassa zerzevat yemekleri üzerine yaşanan bu sorun evlatların gayrikâfi zerzevat tüketimine neden olarak istikrarsız beslenmeleriyle sonuçlanıyor.
Evet, evlatlarımızın yemek seçmesini engellemek ve seçtiği besinleri yemeleri için biz valideler olarak neler yapabiliriz?
Bebekliğinden itibaren evladınızın beslenmesinde çeşitlilik sağlayın. Yemekte, evladınızın da sevdiği bir seçenek de olmak üzere masanızda çeşitli besinler bulundurun.
Evladınızı hiç bir besini yemesi için zorlamayın, ısrarcı olmayın. Besinleri, onun seveceği, keyifle tüketeceği biçimlerde hazırlamayı ve ilgisini çekecek çeşitli hikayeler anlatmayı deneyin.
Evlatlarınızın tüketebileceği ölçülerin biz yetişkinlerden daha küçük olduğunu unutmayın ve porsiyonların küçük olmasına ihtimam gösterin.. İlkokul devrindeki evlatlara tutarlı porsiyon ölçüsü, yetişkin porsiyonunun yaklaşık yarısı kadardır. Büyük porsiyonlar evladı sıkabilir ve daha az yemesine neden olabilir. En yeterlisi yemekleri küçük ölçülerde sunmak ve bitirdiğinde, daha çokça isteyip istemediğini sormaktır.
Evladınızın yemeği çabuk bitirmesi için çabuk ettirmeyin ya da oyalanmasına müsaade vermeyin.
Ve en kıymetlisi de; unutmayın, ana ve pederlerin davranışı evlatlar için örnektir ve evlatlar anne-babalarını taklit ederler. Yemek konusunda da evladımızın yemek yemesini istiyorsak başka mevzularda olduğu üzere ona model olmalıyız ve birlikte yemek yemeliyiz. Velev mutfağa evladınızla birlikte girip yemek hazırlanırken onun size yardımcı olmasına müsaade vermek evladınızın yeni ve farklı bir yemeğe ilgi duymasını sağlayabilir. Bu hususta yapılan çalışmalar, aileleriyle birlikte yemek hazırlayan evlatların zerzevat tüketimlerinin daha çokça olduğunu ve yerinde ve istikrarlı beslenme alışkanlıklarının geliştiğini gösteriyor. Evlatlarla birlikte yemek hazırlamak yalnızca onlara sağlıklı beslenme alışkanlıkları kazandırmakla kalmıyor, birebir devirde onlarla kaliteli vakit geçirmenizi de sağlıyor.
Haydi, siz de çocuklarınızla mutfağa girip hem onlarla yeterli vakit geçirin hem de birlikte yemek hazırlayarak onlara sağlıklı beslenme alışkanlıkları kazandırın. Çocuklarınızla geçireceğiniz sağlıklı günler dilerim.
Ama, bilhassa mektep öncesi ve mektep devrindeki evlatlarımızda sıklıkla karşılaştığımız yeme ölçüsünde azalma, iştahsızlık, yemek seçme üzere durumlar bir çok ananın kabusudur.
Çocuklarda iştahsızlık, diş çıkarma, kansızlık, ateşli marazlar üzere durumlara bağlı olabilse de çoğunlukla ana ve pederin beslenme konusunda yaptığı kusurlara bağlı gelişiyor. Evlatlara yemek yeme konusunda basınç yapmak, yediği taktirde ödüllendirmek yahut tersine yemediğinde cezalandırmak bir tahlil olmadığı üzere evladın yemekten daha da uzaklaşmasına ve sorunun büyümesine neden olabiliyor. Bilhassa zerzevat yemekleri üzerine yaşanan bu sorun evlatların gayrikâfi zerzevat tüketimine neden olarak istikrarsız beslenmeleriyle sonuçlanıyor.
Evet, evlatlarımızın yemek seçmesini engellemek ve seçtiği besinleri yemeleri için biz valideler olarak neler yapabiliriz?
Bebekliğinden itibaren evladınızın beslenmesinde çeşitlilik sağlayın. Yemekte, evladınızın da sevdiği bir seçenek de olmak üzere masanızda çeşitli besinler bulundurun.
Evladınızı hiç bir besini yemesi için zorlamayın, ısrarcı olmayın. Besinleri, onun seveceği, keyifle tüketeceği biçimlerde hazırlamayı ve ilgisini çekecek çeşitli hikayeler anlatmayı deneyin.
Evlatlarınızın tüketebileceği ölçülerin biz yetişkinlerden daha küçük olduğunu unutmayın ve porsiyonların küçük olmasına ihtimam gösterin.. İlkokul devrindeki evlatlara tutarlı porsiyon ölçüsü, yetişkin porsiyonunun yaklaşık yarısı kadardır. Büyük porsiyonlar evladı sıkabilir ve daha az yemesine neden olabilir. En yeterlisi yemekleri küçük ölçülerde sunmak ve bitirdiğinde, daha çokça isteyip istemediğini sormaktır.
Evladınızın yemeği çabuk bitirmesi için çabuk ettirmeyin ya da oyalanmasına müsaade vermeyin.
Ve en kıymetlisi de; unutmayın, ana ve pederlerin davranışı evlatlar için örnektir ve evlatlar anne-babalarını taklit ederler. Yemek konusunda da evladımızın yemek yemesini istiyorsak başka mevzularda olduğu üzere ona model olmalıyız ve birlikte yemek yemeliyiz. Velev mutfağa evladınızla birlikte girip yemek hazırlanırken onun size yardımcı olmasına müsaade vermek evladınızın yeni ve farklı bir yemeğe ilgi duymasını sağlayabilir. Bu hususta yapılan çalışmalar, aileleriyle birlikte yemek hazırlayan evlatların zerzevat tüketimlerinin daha çokça olduğunu ve yerinde ve istikrarlı beslenme alışkanlıklarının geliştiğini gösteriyor. Evlatlarla birlikte yemek hazırlamak yalnızca onlara sağlıklı beslenme alışkanlıkları kazandırmakla kalmıyor, birebir devirde onlarla kaliteli vakit geçirmenizi de sağlıyor.
Haydi, siz de çocuklarınızla mutfağa girip hem onlarla yeterli vakit geçirin hem de birlikte yemek hazırlayarak onlara sağlıklı beslenme alışkanlıkları kazandırın. Çocuklarınızla geçireceğiniz sağlıklı günler dilerim.
