Hekimoğlu

Hekimoğlu Hekimoğlu derler benim de aslıma Aynalı martin yaptırdım narinim kendi nefsime Konaklar yaptırdım döşetemedim Ünye de Fatsa bir oldu narinim baş edemedim Konaklar yaptırdım misket direkli Hekimoğlu sorarsan narinim demir iyi kalpli Bahçe armut dibinde kaymak yedin mi Hekimoğlu'nu görür görmez narinim budur dedin mi Çiftlice Muhtarı puşttur Hekimoğlu geliyor narinim uçkur çözerek Hekimoğlu derler bir küçük uşak Bir omzundan bir omzuna narinim yüz simge fişek Ordu dolaylarında yaşayan Hekimoğlu, fakir bir ailenin çocuğudur Dahası fakir bir anneden başka hiç kimsesi değil Çevresinde dürüstlüğü, akıllılığı ve yiğitliğiyle belli bir gençtir Yörede hakimiyet kurmuş bir Gürcü Beyi vardır Bu Gürcü Beyi, Ayşa adında güzel ve narin bir kızla sözlüdür Ne fakat, bu kız Gürcü Beyini sevmemekte, Hekimoğlu'na bağlanmıştır Bu, dostlukla, arkadaşlıkla karmakarışık bir sevgidir Üstelik Hekimoğlu'yla görüşmeye başlamıştır İşte Bey, iki gencin ilişkisinin bu noktaya vardığını duyar duymaz Hekimoğlu'na düşman olur ve ona savaş açar Hekimoğlu'yla teke tek görüşüp, hesaplaşmayı önerir; bundan başka yer belirtir Hekimoğlu, gözüpek, mert bir gençtir Aynalı mavzerini kuşanıp, kimsesiz randevulaşma; yerine gider Gitmeye gider lakin, Bey sözünde durmamış adamlarıyla gelmiştir Bir De adamlarından biri, buluşma yerine varır varmaz, sabırsızlanıp Hekimoğlu'nu yaylım ateşine miktar Ötekiler de çevresini sararlar Hekimoğlu'yla Beyin adamları arasında yaman bir çatışma olur Hekimoğlu, çatışma sonunda çemberi yararak kurtulur Olaydan hemen sonradan, Bolu da kimsesiz yaşayan anasının yanına gider Anasına durumu anlatır ve bundan böyle şehir halkı uygun duramayacağını bildirir Anasıyla helallaşıp, yanında Mehmet adlı iki amca oğlunu alarak dağa çıkar Çıkış bu çıkış ve ölünceye değin Hekimoğlu bundan böyle dağdadır Hekimoğlu'nun dağa çıkış nedenini ve biçimini bilen, duyan yöre köylüleri kendisine kucak açarlar Onun mertliği, yiğitliği ve içten sözlülüğü köylüleri daha da etkiler ve her açıdan kendisine yardım ederler Bilhassa fakir köylülerle dostluk kurar, zenginlerden aldıklarıyla onlara destek eder Hekimoğlu, bundan böyle Gürcü Beyinin korkulu düşü olmuştur Bu yüzden Bey, kendisini aralıksız jandarmaya şikayet eder ve aralıksız izletir Hekimoğlu'nu ihbar etmeleri için çeşitli yörelerde adamlar tutar Fakat ırk koruduğu için, Hekimoğlu'nu bir türlü ele geçiremezler Hatta bir defasında, Beyin adamlarından birinin ihbarı üzerine Hekimoğlu'nun kaldığı evi jandarmalar basıyorlar Bütün çevre kuşatılmıştır Evin aşağı bir fırın vardır Hekimoğlu fırıncının yardımıyla fırının ekmek pişirilen yerini arkadan delip kaçmayı başarır Hekimoğlu, kaçmaya kaçıyor lakin, Beyin, iki amca oğlunu öldürttüğünü haber alıyor ve dürüst Çiftlice köyüne iniyor Gittiği ev muhtarın evidir Bu Muhtar, Hekimoğlu'ndan yandan görünüyor, fakat doğrusu Beyin adamıdır ve onunla işbirliği içindedir Nitekim adamlarından biri aracılığıyla ihbarda bulunur ve Hekimoğlu jandarmalarca sarılır Hekimoğlu, Muhtarın uştluğu yüzünden kıstırılmıştır Büyük bir çatışma çıkar taraflar aralarında Hemen Hemen namlular kurşun kusmaktadır Özetle yaman cenk olur orada Olayın sonucuna ilişkin iki rivayet var ahali arasında : 1Hekimoğlu, çatışma esnasında çemberi yarıyorsa da, aldığı yaralar yüzünden fazla uzaklaşamadan ölüyor 2 Atına atlıyor, elini karın bölgesinden aldığı yaralara basarak Ordu'ya kadar geliyor ve burada ölüyor Hekimoğlu, tipik bir faziletli başkaldırıcı örneğidir Haklı bir nedenle dağa çıkıyor Mertliği, yiğitliği ve iyilikseverliğiyle halk aralarında büyük ün yapıyor Yoksulların dostu, onları ezen varsılların düşmanıdır Hekimoğlu denince, hemen akla gelen bir özelliği de aynalı martini dir Hekimoğlu Türküsü'nde geçen ve kendisinin adıyla özdeşleşen aynalı martin in özelliği şudur Hekimoğlu, özel olarak yaptırdığı mavzerinin üstüne bir ayna taktırıyor Çatışmaya girdiğinde, bu aynayı: düşmanının gözüne tutarak, gözünün kamaşmasına, dolayısıyla hedefini şaşırmasına yol açıyor Bu yüzden Hekimoğlu'nun, adı, Hekimoğlu'nun adı aynalı martinle özdeşleşmiştir Kaynak: Mehmet Sancak Eşkıyalık ve Haydut Türküleri, Açıklama Yayınları Ankara 1985