Her şey düzmece bir dinginliğe gömüldü Gittin İçimde Kaldı Ayrılık Gittin Ayrılırken buz tutmuş bıyıktı gözlerin Kaçamak ellerimiz komutsuz sallandı Dudaklarımızda basmakalıp sözcükler Vedalaşmayı bile beceremedik Son bir görünüm kaldı arkanda Kalabalığa karışan Her şey düzmece bir dinginliğe gömüldü Gittin İçimde Yığınlarca kitap kaldı uçuşan Sözcükler beynimin köşelerinden Çıkıp korkuttular gecelerimi Peşimden geldi gölgeler Aynalara bakamaz oldum Hiçbir oyun avutmadı beni Yaşamıma sığmayan bir şey kaldı İçimde Kaldı Yeni bir şehir işkenceye hazır Ödeşemedim gittiğin mevsimlerle Belleğimi silkeleyip anılardan Tik tak çaldın uzun zaman Alışamadım yarımlığa Düşlerimde intihar tutkuları Sırtımda hançerinin oyduğu tembellik Kaldı Ayrılık Çoğalarak giriyor günlerime Senden başka kim bilebilir Geçmişin dökümünü yaptığımı ağır ağır pulsara dönüşürken güneşler Sonbahar hüznüne benziyor pencerede Artık misafir beklemeyen gözlerim Sayfalar da bitti ışık da her yanı kapladı Ayrılık alinti