Her şeyim bütün, ama..

Konuşuyorum Hemde iyi bir şekilde konuşuyorum Ağzım söz yapıyor tabiri caizse

Yanlış anlamayn buradaki kastım ağzı laf yapan değilim Fakat iyi konusuyorum ve insanlarla iliskim cok iyi Ama

Onları kendime sevgili yapamıyorum sanırım ya da, konuştuğum şeyler beni ön plana çıkarıyor, bazen felsefi moduna giriyorum, iyilik yapıyorum, nasihat veriyorum, yani konuşmamın birçok karsimdaki kişiye iyilik, tavsiye, öğüt, akıl verme babında İŞTE BUNDAN DEHŞET EDİYORUM!! ve bunu durduramıyorum

Yani iyi bir babayım Hani size yaşam öğütü veren, iyiyi kötüyü bildiren, ayırt ettiren, düşündüren babanız var ya Sözde benzer o kimlikteyim

Evet, ruh halim çok iyi olursa eğlenceli bir konuma gelip ağırlama alanında konusabiliyorum Sadece o başlıca bağlı bu Ruh halim eğlenceli ve kopuksa hoş oluyor, nasihat vermiyorum Yani ben böyle iyi bi insan gibi oluyorum ve karsimdaki kişileribayanları etkileyemiyorum Ağız laf yapıyor, 1 kelimeden 1001 tümce kuruyorum ama geneli öğüt babında oluyor Şu Anda benim bunu değiştirmem gerekli ve sizin fikirlerinize ihtiyacım var Tezgâhtar olursanız sevinirim