hikayenin sonu

kız la çocuk sarılırlar yılların hasretiyleikisininde gözleri iki çeşmekonuşmaya başlarlar benzeri yeni tanışmış gibikız çocuğun ellerini sıkı sıkı tutaroda ne verdiği yüzük yok parmağında kız irkilir nerde der nerde verdiğim yüzük çocuk mahcup inan der inan parmağımdaydı geminin merenlerinin korkuluğuna takılıp denize düştü yemin ederim kızın gözlerindeki pırıltı söndü hüzün çöktü gözlerine ağlamaya başladıçocuk biçare inan bana ne olur yalan söylemiyorum kız gözyaşları içinde demekki aşkımız bir yalanmış diyerek kaçarcasına uzaklaştı çocuğun yanından çocuk yıkıldı nasıl kanıtlıycam allahım onu hiç unutmadığımıaradan birkaçgün geçer bir balık lokantasında karşılaşırlar kız tabağında duran balığı temizlemeye çalışıyormuş çocuk yanında yerleşik lütfen dinle beni seni hiç unutmadım inan yüzük denize düştü bunu sana nasıl kanıtlarım bilmiyorum kız seni kulak vermek istemiyorum görüyorsun yemek yemek yemeğe çalışıyorum derken birden gözü balığın içinde parlayan şeye takıldı budane dedi kendi kendine sonra dikkatlice bakınca çocuğa verdiği yüzük olduğunu anladı gözlerinin içi parladı tamam dedi çocuğa artık kanıt etmene gerek yok bak yüzük burda bu bir mucize büyükbaba ikiside kızla çocuk bir ömür boyu mutlu yaşadılar *