Hilafetin kaldırılması

1 Kasım 1922'de saltanatın kaldırılması ile, SultanHalife gibi, çifte görevi olan Osmanlı hükümdarının elinden hakimiyet hakları, devlet yetkileri alınmıştı Eski Osmanlı hükümdarına yalnızca, dini başkanlık yetkileri tanınmıştı Hükümet, TBMM'nin seçtiği Halife Abdülmecid Efendi'den, yalnızca Müslümanların Halifesi ünvanını kullanmasını, gösterişli hareketlerde bulunmamasını istemişti Abdülmecid, halife seçildikten daha sonra kendisine verilen talimata tutarsız olarak, Halifei Müsliminünvanından diğer önad ve ünvanlar taşıyarak, Cumhuriyet hükümetinin talimatı dışına çıkmıştır

Bazı politikacılar ise; Hilafet benzer hükümettir, hilafetin hukuk ve görevini iptal etmek hiç kimsenin hiç bir meclisin elinde değildirdiyerek, Halife'yi, Padişah gibi yaşatmak istiyorlardı Bu koşul, halifelik kurumu hakkında bir lahza önce önlem alınmasını gerektiriyordu Fakat Mustafa Kemal Paşa'yı halifeliğin kaldırılması için zorlayan manâlı sebep, Halife mevcut epeyce Türkiye'de yapılması zorunlu olan sosyal ve laik karakterdeki devrimlerin yapılamayacağı idi

3 Mart 1924 tarihli, Hilafetin ilgasına ve Hanedanı Osmaniye'nin Türkiye Cumhuriyeti memaliki hariciyesine çıkarılmasına dair kanunla hilafet kaldırılmıştır Hilafetin kaldırılmasının Türkiye'de ve dünyada geniş yankıları olmuştur Hilafetin kaldırıldığı 3 Mart 1924 günü, bir diğer kanunla da Şer'iye ve Evkaf Vekaleti (Bakanlığı) kaldırılmıştır

Şer'iye ve Evkaf Vekaleti'nin kaldırılması sonucu, bu vekalet tarafından yönetilen okullar ve medreseler de kaldırılmıştır Hem benzer gün, Erkanı Harbiyei Umumiye vekaleti de kaldırıldı Böylece ordu siyaset çatışmasının da önüne geçilmiş oldu Tevhidi Tedrisat kanunu da o gün kabul edilmişti *