

Hipnoz büyü mü? Şarlatanlık mı? Tabi ki ikisi de değil. Olan biten her şey dimağda olup bittiğine nazaran, hipnoz dimağın doğal çalışma sürecinin bir yansımasıdır. Aslında bu kitabın yazılış maksadı da tam olarak budur; dimağımızın nasıl çalıştığını anlamak.
Hipnoz kurslarına birinci gittiğimde, hipnoz hakkında zihnimde bir fikir oluştu. Dimağda bilinçli kısım ve bilinçdışı kısmı vardı, karar veren kısım bilinçti lakin işi yapan bilinçdışıydı. Hipnoz yapan kişi hipnoz yaptığı kişide bilinçli zihni kapatıp bilinçdışına telkinler veriyordu. Bilinçli zihnin kapanmasının trans hali olduğunu fark ettim ve o periyotta hipnozu şu halde tanımladım; “hipnoz telkinle trans oluşturmak, trans halinde telkin vermektir”.
Daha sonra okuduğum kitaplardan biri olan Trans ve Değişim kitabının[1] muharrirleri, Richard Bandler ve John Grinder’in, hipnozla ilgili bir seminer verdiklerinde, birisinin “Her türlü muhabere hipnozdur, diye lafa başladığını, başkasının, hayır hipnoz yoktur diye devam ettiğini”, öğrendim. Evet, ben bu tanımlamanın neresindeyim? Tabi ki her türlü muhabere hipnozdur kısmında.
Her türlü muhabereden neyi kast ediyorum? Her türlü muhabere, bireyin hem diğer insanlarla muhaberesi hem de kendi iç muhaberesidir. Herkes diğerleriyle muhaberenin nasıl olduğunu bilir. Pekala, kendi iç iletişimimiz nasıl oluyor? Google arama motoruna –bir günde aklımıza kaç niyet geldiğini sordum- yanıt, 60 bin ila 80 bin arası mülahazanın geldiği halde oldu. Bu kadar mülahazayı her halde saymamışlardır, sanırım kestirimi bir rakamdır. İşte bilinçli zihnimizle bilinçdışı zihnimiz arasında geçen bu konuşmalar iç iletişimimizi oluşturur. Hem bireylerle olan iletişimimizde hem de iç iletişimimizde, önümüzdekini ya da kendimizi olumlu ya da olumsuz etkileyebiliriz. Ben bunu, yeterli ya da bed hipnoz olarak isimlendiriyorum.
Dr. Mehmet ULUSAL