Huzun Eyluldur

imageshuzuneyluldur5b0b3700dcd5c

huzun eyluldur,,

ve eylul

bi mevsimin ilk ayı gibi dursa da,,

cok kişi icin kendisi bi mevsimdir tek başına…

oysa sarışın bi kadındır eylul ben gordum

erken inmeye donen,hafif serince akşamlarda

şalı omuzlarında,

bakışları dalgın,

uysal adımlarla yurur bi ucurumun sonuna dek oylece bi başına…

ince,pek ince hatta,,

ve narin,,

ve solgun,,

bi eski zaman kadınıdır eylul,,

icinde soz verilmiş bi aşkın matemi

yuzunde sadeliğin kırılgan guzelliği

kim gorse ici burkulur huznunden

kim gor me se eksik yaşar yureği bişeyleri …

huzun eyluldur,,

eylulse bi duygudur

gozlerinde hic damlamayan buğu,,

ve ıssızlık

ellerinde yer eden …


sonra yağmurdur huzun

camdan suzulen damladır,sen bakarken elerin cenende bi kış gunu sokağa

yada belki de o damlayı bırakırken kopuş anında hissettiğidir bi bulutun,,

yani bazen huzun,

yağmurla bulut arasında

veya bi kış gunu bi uzağa yollarken sevgiliyi

ve bilirken icten ice bu bi ayrılık ve artık donuşu yok geri,,

o son bakıştaki gozune batan dikendir huzun,,

sonra sevdiceğin otobuse doğru attığı o ilk adımdır ardından,,

ve bi el sallayışı camın arkasından

ve bir de

son bi hoşca kal,,duyulamayan

sonrası zaten, tum o kalabalığın bi uğultuya donuşu olur kulaklarında

ve kendini bile geride bırakıp kacma isteğinin sarması seni

her şeyden,o andan ve kendinden

koşarak yağmur altında kimseleri umursamadan kacmak istersin uzaklara

ayakların carpa carpa sulara, koşmaya başlarsın,

bacaklarındaki isyan, dağıldığın o yol,

vardığın ev,

kendini kapadığın oda

ve huzun, daha dun sevgiliyle sarılıp uyumuşken sen

şimdi kendini bi başına bıraktığın o yatağın

her yerine sinmiş

giden sevdicek kokusunda

sadece bi su değildir bazen yağmur kısaca,,

yağmur anısı icine sızan bi duygu olur bazen,,

kış gunu bi sokağın,taşlarına akıttığı yorgunluğu yada sen izlerken,

ve yağmur kimi zaman da şahidi olur bi ayrılığın,,

yani yureğin sanki derdini bulutlara fısıldamıştır da,,

bulutlarda seninle beraber ağlıyorlarmış gibi damla damla,,

yağmur hem yoldaşın,

hem halden anlayanın,,

hem de huznun olur,,

ve yağar ince ince,, yorgun ruhuna…


huzun bazen şarkılardır,, ezgidir nota nota

hoş belki de en huzunlu şarkı ağaclarınkidir sonbaharlarda

sen kulağını dayadığında bi ağaca

elerinle dokunduğunda,,

yada sarıldığında,,

ağacın icinden cekilen hayat

ve yaprakların sessiz cığlıklarıdır bi şekilde duyduğun

kulaklarınla olmasa da

ve bu duyduğun huzundur aslında

cunku ,ağaclarında şarkısı

ve yapraklarında ağıtı olur bazı zamanlar

huzun gormeye uygun gozlere

ve duymaya acık yureklere

ezgisini duyurur mutlaka

bu sessiz de olsa

bazen anlatması bile zordur,,

nasıl diyeyim,hani cok sevdiğin birinin mezarına gidersin

hani sonra konuşursun onla biraz,,

hani biraz dertleşirsin,,

sonra yıllar once elerinle diktiğin ağacın

artık kocaman olmuş dallarından bi yaprak koparmak icin uzatırsın elini,,

işte o an huzun belki de elinin titreyişindedir senin,,

sevdiğinden bi parcaya dokunmuş gibi hissedersin…

sonra o yaprağı alırsın usulca

sonra parmak uclarınla seversin bi an onu avucunda dalgınlıkla

ve cuzdanını acar ardından

sevdiğinin resminin yanına koyarsın o yaprağı incitmeden

ve yavaşca…

ve bide bakarsın o an farkettirmeden dudağının kenarına kadar akmış

bir damla goz yaşının nemidir yanağındaki serinlik,,

zaten hemen peşi sıra gozlerin de uşur senin ben bilirim,,

ve zaten sende kaparsın gozkapaklarını elinde olmadan sıkıca,,

işte o an huzun senin

hem yanağındaki nemde,,

hem icindeki serinlikte

hem de

hem de

hıckıramayışında,yureğinin …