Hüzünlüyüm

Hüzünlüyüm

Eğer bir gün sana sorarlarsa ey gönlüm
Niçin hüzünlüsün?
Onlara hüzünlü bakışlarınla hüzünü açıklama et
seni anlamazlarsa
onlara içindeki hüznü şöyle dile getir

Ben umutlarını son trende kaçıran
Ben sevgi denizinde sevgi gemisini bulamayan
Ben kaybedenler kumsalında bekleyen
Ben sevdası bir hiçe sanılan
Ben mutluluğu kursağında kalan
Ben bakıpta dokunamayan
Ben duyupta konuşamayan
Ben sevipte sevilmeyen
Ben acımasızca terk edilen
Ben gözüyaşlı bıraklıp yalanlarla aldatılan
Ben son umudu bile olmayan
Ben aşk hikayesinde aptalca rolunu üstlenen
Ben karanlıkları mesken bilen
Ben hüzünle yaptıp,kalkan
Yalan şehirde karanlık sokakları kendine ikâmetgâh eden benim diye haykır

Ve deki onlara,
Benim hüznüm ordan gelir
O yüzden ben hüzünlüyüm geri kalansa vefasızlara kalsın
Ben hüzünüme razı oldum bundan böyle
*