Hz Muhammed'in çocuk sevgisi hakkında hadisler

Hz Muhammed'in çocuk sevgisi hakkında hadisler

Peygamberimizin şefkatinin en canlı örneğini çocuklar üstünde görüyoruz Peygamberimizin çocuklara olan şefkati ve sevgisi bambaşkaydı

Bir çocuk gördüğü zaman Peygamberimizin kutsal yüzünü neşe ve sevinç kaplardı Onu miktar, kollarının arasına alır, kucaklar, okşar, sever ve öperdi

Gördüğü ve karşılaştığı her çocuğa selâm verir, halini hatırını sorardı Binekli bulunduğu süre çocukları atın terkisine alır, gidecekleri yere kadar götürürdü Çocuklarla cana yakın konuşur, onların yanında çocuklaşır, kavrama seviyelerine göre sohbet eder, öğütler verirdi

Çocuklarla o kadar içice olmuştu ama, bir defasında yarış yapan çocukları görmüştü de, onların neşesine yeralma için birlikte koşmuştu

Peygamberimiz özellikle kendi çocuk ve torunlarına fazla düşkündü Onlar için şefkatli bir baba, merhametli bir dedeydi

Hz Enes diyor ancak:

Çoluk çocuğuna Peygamberimizden daha şefkatli bir kimseyi görmedim Oğlu İbrahim'in—Medine'nin— Avali semtinde oturan bir süt annesi vardı Beraberinde ben de bulunduğum halde Resulullah çoğu kez oğlunu görmeye giderdi Varınca, demircinin duman doymuş evine girer, oğlunu kucaklar, koklar, öper ve bir süre daha sonra da dönerdi

Peygamberimiz, kızı Fatıma'yı fazla severdi Bir sefere çıkacağı vakit en son ona uğrar, dönüşünde ise önce onun yanma giderdi

Hz Fatıma babasını ziyarete geldiğinde ise, Peygamberimiz sevgili kızını yerine getirmek için ayağa kalkar, alnından öper ve yanına oturturdu

Hazreti Fatıma'nın iki oğlu vardı: Hasan ve Hüseyin Peygamberimiz bu torunlarım fazla severdi Onları kucağına alır, omuzuna çıkarır, okşar, sırtında taşır, oyun oynar, isteklerini yerine getirirdi

Peygamberimiz dünyasını değiştirdiğinde Hz Hasan 7, Hz Hüseyin 6 yaşındaydı Yani Peygamberimiz hayatta iken Hasan ve Hüseyin çok minik yaşlarda idiler

İşte Peygamberimizin iki torununun şahsında çocuklara gösterdiği sevgi ve şefkat örnekleri:

Bir gün Peygamberimiz minberde hutbe okurken Hasan ve Hüseyin'in düşe kalka mescide girdiklerini görür Konuşmasını yarıda keserek aşağı iner, onları tutar, bağrına basar

Cenabı Hak, 'Mallarınız ve çocuklarınız sizin için birer sınav vesilesidir' buyururken ne değin dürüst söylemiştir Onları görünce dayanamadımdedikten sonradan konuşmasına devam etti

Hz Enes de kendi gördüklerini şöyle dile getiriyor:

Peygamberimizi hutbe okurken gördüm, Hasan dizinin üstündeydi Ne söyleyecekse halka söylüyor, sonradan eğilip çocuğu öpüyor ve 'Ben bunu seviyorum' diyordu

Ebû Said anlatıyor:

Peygamber Efendimiz secdede iken torunu Hasan geldi, sırtına çıktı Peygamber Efendimiz de onun elinden tuttu ve ayağa kalktı Yeniden rükûa varıncaya değin onu sırtında tuttu Rükûdan kalktıktan daha sonra bıraktı ve çocuk gitti

Hz Zübeyir anlatıyor:

Bir gün gözümle gördüm Peygamber Efendimiz secdede iken Hasan geldi, sırtına bindi Çocuk kendiliğinden ininceye dek Peygamber Efendimiz de onu indirmedi Peygamber Efendimiz namazda iken bacaklarını açar, Hasan da bir taraftan girer, öbür taraftan çıkardı

Abdullah bin Mes'ud anlatıyor:

Peygamber Efendimiz namaz kılarken secdeye varınca Hasan ve Hüseyin geldiler, sırtına bindiler Oradakiler burnunu sokmak isteyince, Peygamber Efendimiz onlara karışmamaları için işaret etti Namaz bittikten daha sonra da kucağına aldı ve şöyle buyurdu:

Kim beni seviyorsa, bunların ikisini de sevsin

Enes bin Mâlik anlatıyor:

Bir defasında Peygamber Efendimiz secdede iken Hasan ve Hüseyin geldiler, sırtına çıktılar İninceye dek Peygamberimiz secdeyi uzattı

Oradakiler sordu:

Yâ Resulallah, secdeyi uzatmış olmadınız mı?

Peygamber Efendimiz buyurdular ama:

Oğlum sırtıma çıkınca acele etmekten çekindim

Katâde anlatıyor:

Bir defasında Peygamberimiz, kızı Zeynep'ten olan torunu Amame kucağında olduğu halde yanımıza geldi O şekilde namaza durdu Rükûa varırken çocuğu yere bırakıyor, kalktığı süre da kaldırıyordu

Bu hususta bir diğer Sahabî de şöyle anlatıyor:

Hz Hasan ve Hüseyin sırtında olduğu halde Peygamber Efendimiz camiye geldi Öne geçti, çocuğu sağ yanında bıraktı Namaza durdu Peygamberimiz secdeye vardı Secdeyi böylece uzattı oysa, cemaat arasından başımı kaldırdım, baktım bundan başka ne göreyim? Peygamberimiz secdede, çocuk sırtına çıkmış duruyor Her Yerde döndüm, başımı secdeye koydum Namaz bitince halk sordu:

Yâ Resulallah, bu namazda böylece uzun bir secde yaptınız fakat, şimdiye kadar sizden böyle bir şey görmedik Bu şekilde hareket etmeniz mi emredildi, yoksa bir vahiy mi aldınız?

Hayır, bunların hiçbiri olmadı Fakat oğlum sırtıma çıkmıştı, kendiliğinden ininceye dek telaş ettirmeyi yerinde görmedim

Ebû Hüreyre anlatıyor:

Peygamber Efendimiz bir gün bir omuzunda Hasan, öteki omuzunda Hüseyin olduğu halde geldi Yanımıza varıncaya kadar bir onu öpüyor, bundan başka diğerim öpüyordu

Yâ Resulallah, anlaşılan onları fazla seviyorsunuzdedik

Evet, severim Kim onları severse beni sevmiş, kim onlara kin tutmuşsa, bana kin tutmuş olurbuyurdular

Peygamberimiz bir yere eğlence edilmişti Yolda Hz Hüseyin'i gördü Hüseyin kollarını açıp koşarak dedesine geleceği anda birdenbire istikamet değiştirip bir tarafa kaçtı Bu hareketi birkaç kez tekrarladı Peygamberimiz de peşinden koşuyordu Sonunda yakaladı, bağrına bastı:

Hüseyin bendendir, ben de Hüseyin'denimbuyurdu

Bazen Hz Hasan'ı da omuzuna alır ve Allah'ım bu çocuğu seviyorum, Sen de onu sevenleri sevbuyururdu

Peygamberimiz çocukları hoşnut etmek için dediklerini yapar, onların kalbini kazanırdı

Bir seferinde Hz Hasan'ı omuzuna almış, gidiyordu Bir adam kendisini bu halde görünce, Hasan'a;

Ey çocuk, bindiğin binek ne güzeldirdedi

Peygamberimiz de yanıt verdi:

O da ne güzel binicidir

O bir peygamber olduğu halde omuzunda çocuk taşımaktan utanç duymuyor, bununla onur ediyordu

Peygamberimiz çocuklara böylece şefkatli ve hoşgörülü idi ancak, bebekler ve küçük yaştaki çocuklar kucağını ıslatsalar dahi onları hoşgörüyle karşılar, işlerini bitirinceye değin kendi hallerine bırakırdı

Peygamberimizin torunu Hüseyin, sütannesi Ümmüfadl'ın yanındaydı Bir defasında Peygamberimiz Hüseyin'i görmeye gitti Ümmüfadl der oysa:

Hüseyin'i emziriyordum Resulullah yanıma geldi Çocuğu istedi, verdim Çocuk hemencecik üzerine akıttı Elde Etmek için elimi uzattım 'Çocuğun işemesini kesme'dedi Daha Sonra bir bardak su istedi ve çocuğun ıslattığı yere döktü

Peygamber Efendimiz çocukların ağlamalarına dayanamaz, onların susturulmasını, yorulmamasını isterdi Sevgisi ve şefkati çocukların ağlamasına zeka müsaade etmezdi

Hanımlarını sıkı sıkıya tembih eder, Hüseyin'den laf ederek, Bu çocuğu ağlatmayınder, dertli çocuğun susturulması konusunda da şöyle buyururdu:

Kim üzgün çocuğunu susturuncaya dek gönüllerse, Cenabı Yargı ona Cennette memnun olacağı dek nimet verir

Böylece fakat, ara sıra gözü yaşlı bir çocuk sesi duysa namazını bile kısaltır, annenin çocukla meşgul olmasına imkân verirdi

Peygamberimiz Mescitte namaz kıldırırken cemaatte çocuklu anneler de bulunurdu

Sahabîlerin bu husustaki anlatımı şöyle:

Resulullah bize sabahleyin namazını kıldırmıştı Namazda iki kısa sûre okudu Namaz bitince Ebû Said elHudrî sordu:

Yâ Resulallah bugün daha önce yapmadığınız bir şekilde namazı kısa kıldırdınız

Peygamberimiz şöyle açıkladı:

Geride kadınlar safındaki çocuk sesini duymadın mı? Annesinin onunla ilgilenmesini tedarik edeyim dedim

Çocuğa en fazla annesi şefkat gösterir Bir hadisi şerifte annenin çocuğuna gösterdiği şefkatten dolayı büyük sevap kazanacağı müjdelenir Olay şöyle gelişir:

Bir gün yoksul bir kadın iki kızı ile Hz Âişe'yi ziyarete gelmişti Hz Âişe de evde onlara ikram için bir tek hurmadan başka verecek bir şey bulamamıştı O hurmayı anneye verdi Anne de hurmayı ikiye bölerek çocuklarına yedirdi Hz Âişe bu durumu Peygamberimize anlatınca, Peygamberimiz o kadın için şu müjdeyi verdi:

Çocukları hakkıyla hoşlanmak ve onları korumak, Cehennemden kurtuluşa vesiledir

Peygamberimiz, çocuklara olan şefkatinde bir ayırım gözetmezdi Kendi çocuklarına ve torunlarına gösterdiği benzer sevgi ve merhameti, diğer Sahabî çocuklarına da gösterirdi

Peygamberimizin hizmetçisi Hz Zeyd'in oğlu Üsame anlatıyor:

Resulullah bir dizine beni, bir dizine de torunu Hasan'ı oturtur; daha sonra ikimizi ansızın bağrına basar ve 'Ya Rabbi, bunlara rahmet et Çünkü ben bunlara karşısında merhametliyim' diye dua ederdi

Bazı kimseler, Peygamberimizin Sahabî çocuklarını okşayıp öpmesini garip karşılıyorlardı Kendilerinde öyle olmayan bu hoş huyun, en güzel bir şekilde Peygamberimizde görülmesini bütünüyle anlayamıyorlardı

Bir defasında Akra bin Habis, Peygamberimizi, Hz Hasan'ı öperken gördü ve şöyle dedi:

Benim on çocuğum var Şimdiye değin hiçbirini öpmedim

Bunun üstüne Peygamberimiz, Acınacak Şey etmeyene merhamet olunmazbuyurdu

Yeniden bir gün bedevinin birisi gelerek Peygamberimize, Yâ Resulallah, siz çocukları öper misiniz? Biz onları öpmeyizdedi

Böyle bir suale Peygamberimiz, Allah senin kalbinden acıma duygusunu almışsa ben ne yapabilirim?buyurdu

Peygamberimiz acınacak şey ve şefkat duygusunun en açık görüldüğü yerin, bu nedenle çocuk sevgisinde ve onlara gösterilen şefkatte bulunduğunu belirtiyordu

Çocuğu sevip öpmenin çok büyük bir sevap olduğunu da Peygamberimizden öğreniyoruz:

Çocuklarınızı fazla öpün Çünkü her öpücük için size Cennette bir derece verilir fakat, iki derece arasında beşyüz yıllık uzaklık vardır öpücüklerinizi sayarlar ve sizin defterinize sevap yazarlar

Peygamberimiz çocuklara gösterdiği şefkatte din ayırımı yapmazdı

Bir Yahudinin çocuğu hastalanmıştı Bunu duyan Peygamberimiz çocuğu ziyarete gitti Ona Müslüman olması için telkinde bulundu Çocuk, Müslüman almak için babasından müsade istedi Babası müsaade etti ve çocuk Müslüman oldu

Peygamberimizin uzlaştırma zamanındaki bu güzel davranışı savaş sırasında da devam ederdi Savaş esnasında çocukların öldürülmemesini öğütler, onlara iyi davraınlmasını tembih ederdi

Bir savaş sırasında birkaç çocuk iki tarafın aralarında kalmış ve öldürülmüşlerdi Peygamberimiz bu hadiseye çok üzüldü

Sahabîler, Ya Resulallah, onlar müşrik çocuklarıdır, neden üzülüyorsunuz?diye sordular

Peygamberimiz, Onlar doğdukları gibi duruyorlar Sakın çocukları öldürmeyin, aman çocukları katletmeyin Her can birincil yaratılışta tertemizdirbuyurarak konuya dikkatlerini çekti

Çünkü, çocukların babası gayri müslim de olsa, kendileri ergenlik çağına gelmedikçe mükellef sayılmamaktadır İslâm fıtratı üzere doğdukları için, o masumluklarını mahafaza etmektedirler

Peygamberimizin eşsiz şefkatim kız çocukları üstünde de görmekteyiz İslâmdan önce kız çocuklarının Arapların gözünde hiçbir değeri yoktu Kız babası olmayı bir ayıp olarak görürlerdi Falan adamın damadı demesinlerdiye kızlarını evlendirmek istemez, diri diri toprağa gömerlerdi Bu vahşeti de atadan, babadan kalma bir âdet olarak görür, uygularlardı

İşte Peygamberimiz bu zavallı masumların böyle acımasızca öldürülmelerini büyük bir canice olarak görüyor, bu fena âdetin bir lahza önce kaldırılması için çaba ediyordu Kendisi kızların babası olmakla onur ettiği gibi, üç, iki ya da bir kızı olup da onları büyütüp yetiştirenleri, İslâmî bir eğitim verenleri Cennetle müjdeliyordu

Peygamberimiz, huzuruna bir kız çocuğu gelirse ona yakın alaka gösterirdi

Halid bin Said, Peygamberimizi ziyarete geldiğinde yanına minik kızı da vardı Habeşistan'da doğduğu için, Peygamberimiz ona bambaşka bir yakınlık gösterirdi

Çocuk kalktı, Peygamberimizin sırtında bulunan peygamberlik mührüyle oynadı Babası yanına çekmek istedi, ama Peygamberimiz çocuğun kalbinin kırılmaması için babasına engel oldu

Bir seferinde Peygamberimizin eline işlemeli bir kumaş parçası geçmişti Hz Halid'in kızını çağırttı ve ona verdi, sevindirdi *