Ravi: Ebu Hureyre
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Bir adam yolda, yururken susadı ve susuzluğu arttı Derken bir kuyuya rastladı İcine inip susuzluğunu giderdi Cıkınca susuzluktan soluyup toprağı yemekte olan bir kopek gordu Adam kendi kendine: “Bu kopek de benim gibi susamış deyip tekrar kuyuya inip, mestini su ile doldurup ağzıyla tutarak dışarı cıktı ve kopeği suladı Allah onun bu davranışından memnun kaldı ve gunahlarını affetti Resulullah’ın yanındakilerden bazıları: “Ey Allah’ın Resulu! Yani bize hayvanlar(a yaptığımız iyilikler) icin de ucret mi var? dediler Aleyhissalatu vesselam: “Evet! Her “yaş ciğer (sahibi) icin bir ucret vardır buyurdu
Ravi:
Tanım: Bir diğer rivayette şoyle denmiştir: “Fahişe bir kadın, sıcak bir gunde, bir kuyunun etrafında donen bir kopek gordu, susuzluktan dilini cıkarmış soluyordu Kadıncağız mestini cıkararak (onunla su cekip kopeği suladı) Bu sebeple kadın mağfiret olundu
Ravi: Abdullah İbnu Cafer
Tanım: Resulullah (sav)’ın kazai hacet yaparken geri tarafından istitar (perdelenme) icin en ziyade tercih ettiği sutre, bir bina veya bir hurma kumesi idi Bir seferinde Ensardan bir zatın bahcesine girdi Orada bir deve vardı Deve Resulullah (sav)’ı gorunce inledi ve gozlerinden yaşlar aktı Aleyhissalatu vesselam deveye yaklaştı ve gozyaşlarını sildi Hayvan sakinleşti “Bu devenin sahibi kimi diye sorarak ilgi gosterdi, Ensar’dan bir genc: “O bana aittir ey Allah’ın Resulu! deyip ortaya cıkınca Hz Peygamber onu payladı: “Allah’n sana mulk kıldığı bu deve hakkında Allah’tan korkmuyor musun? Bak! Bu bana şikayette bulundu Sen bunu acıktırıyor ve fazla calıştırarak da yoruyormuşsun
Ravi: Abdurrahman İbnu Abdullah
Tanım: Abdurrahman İbnu Abdullah, babası Abdurrahman (ra)’dan rivayet eder ki şoyle demiştir: “Biz bir seferde Resulullah (sav) ile beraber idik Resulullah bir ara bir ihtiyacı icin yanımızdan ayrıldı O sırada hummara denen bir kuş gorduk, iki tane de yavrusu vardı (Kuş kactı) yavrularını aldık Kuşcağız etrafımıza yaklaşıp cırpınmaya, kanatlarını cırpıp havada inip cıkmaya başladı Resulullah (sav) efendimiz gelince: “Kim bu zavallının yavrusunu alıp onu izdıraba attı? Yavrusunu geri verin! diye emretti Bir ara, ateşe verdiğimiz bir karınca yuvası gordu “Kim yaktı bunu? diye sordu “Biz! dedik “Ateşle azab vermek sadece ateşin Rabbine hastır buyurdu
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Bir adam yolda, yururken susadı ve susuzluğu arttı Derken bir kuyuya rastladı İcine inip susuzluğunu giderdi Cıkınca susuzluktan soluyup toprağı yemekte olan bir kopek gordu Adam kendi kendine: “Bu kopek de benim gibi susamış deyip tekrar kuyuya inip, mestini su ile doldurup ağzıyla tutarak dışarı cıktı ve kopeği suladı Allah onun bu davranışından memnun kaldı ve gunahlarını affetti Resulullah’ın yanındakilerden bazıları: “Ey Allah’ın Resulu! Yani bize hayvanlar(a yaptığımız iyilikler) icin de ucret mi var? dediler Aleyhissalatu vesselam: “Evet! Her “yaş ciğer (sahibi) icin bir ucret vardır buyurdu
Ravi:
Tanım: Bir diğer rivayette şoyle denmiştir: “Fahişe bir kadın, sıcak bir gunde, bir kuyunun etrafında donen bir kopek gordu, susuzluktan dilini cıkarmış soluyordu Kadıncağız mestini cıkararak (onunla su cekip kopeği suladı) Bu sebeple kadın mağfiret olundu
Ravi: Abdullah İbnu Cafer
Tanım: Resulullah (sav)’ın kazai hacet yaparken geri tarafından istitar (perdelenme) icin en ziyade tercih ettiği sutre, bir bina veya bir hurma kumesi idi Bir seferinde Ensardan bir zatın bahcesine girdi Orada bir deve vardı Deve Resulullah (sav)’ı gorunce inledi ve gozlerinden yaşlar aktı Aleyhissalatu vesselam deveye yaklaştı ve gozyaşlarını sildi Hayvan sakinleşti “Bu devenin sahibi kimi diye sorarak ilgi gosterdi, Ensar’dan bir genc: “O bana aittir ey Allah’ın Resulu! deyip ortaya cıkınca Hz Peygamber onu payladı: “Allah’n sana mulk kıldığı bu deve hakkında Allah’tan korkmuyor musun? Bak! Bu bana şikayette bulundu Sen bunu acıktırıyor ve fazla calıştırarak da yoruyormuşsun
Ravi: Abdurrahman İbnu Abdullah
Tanım: Abdurrahman İbnu Abdullah, babası Abdurrahman (ra)’dan rivayet eder ki şoyle demiştir: “Biz bir seferde Resulullah (sav) ile beraber idik Resulullah bir ara bir ihtiyacı icin yanımızdan ayrıldı O sırada hummara denen bir kuş gorduk, iki tane de yavrusu vardı (Kuş kactı) yavrularını aldık Kuşcağız etrafımıza yaklaşıp cırpınmaya, kanatlarını cırpıp havada inip cıkmaya başladı Resulullah (sav) efendimiz gelince: “Kim bu zavallının yavrusunu alıp onu izdıraba attı? Yavrusunu geri verin! diye emretti Bir ara, ateşe verdiğimiz bir karınca yuvası gordu “Kim yaktı bunu? diye sordu “Biz! dedik “Ateşle azab vermek sadece ateşin Rabbine hastır buyurdu