İbrahim Ethem Hazretleri

Belh şehrinin padişahı olan ethem hazretleri namazını kılar ama hemen ava giden eğlenen zamanını birazda olsa boş harcayan bir insandı o zmanın dervişleri yapma ethem gel beraber dua edelim kuran okuyalım desede ethem biraz kulak vermemekte ve bir akşam hocanın biri ethem hazretlerinin çatısına çıkar bunu duyan ethem hazretleri dışarı çıkar ve hey yabancı kimsin ne işin var orda der ve hoca deve mi kaybettim de onu arıyorum der ethem hazretleri şaşkın yahu hoca ne işi var orda develerin der ve hoca hemen lafı yapıştırır ya sen ethem allahü cc sıcak yatakta mı arasın yada av partilerinde ethemin hazretlerinin işte ozman aklı başına gelir ve kundaktaki yavrusunu bırakıp kendini yollara vurur gider gider ve bir gün bir derviş topluluğu görür ordaki çobana onlar kim der dervişler der çoban ethem hazretleri bende katılabilirmiyim onlara der soralım der sorarlar ve derviş etheme sana bir soru sorucam bilirsen katıl der ve sorar 1 kese altının olsa ne yaparsın olmasa ne yaparsın der derviş ethem hazretleri ise olursa şükrederim olmasada şükrederim der ve derviş senin o dediğini bağdatın köpekleride yapıyor der ethem hazretleri şaşırır ya sen ne yaparsın der dervişe,, derviş bulurssam dağıtırım bulmazsam dua ederim benden daha fazla ihtiyacı olan birine verdiğin için der ve ethem hazretleri şaşırır bununüzerine kendini yollara vurur yıllırca gezer gezer ve görür sonunda oda derviş olmuştur ve umrede tavaf ederken bir gençle çarpışır o gence o kadar kanı kaynar ki bir an ve ona sorar evlat sen kimsin ben belh şehrinde yaşan bir kulum der baban kim der eski belh sultanı der daha ben bebekken saltanatı herşeyi bırakıp kendini islama vermış der ve ethem hazretleri gel sana bir sarılayım der ama baba gibi sarılır ve kulağına bir ses fısıldanı ethem bir kalp de iki sevgi olamaz bir kalp de iki sevgi olmaz diye ve ethem hazretleri içinden allahım cc der eğer senin sevgini engelleyecek bir sevgi varsa der onu bende alabilirsin der ve oğlu orda kolları arasında can verir ve gel zman git zman tekrar belh şehrine döner döner ama kimse onu tanımaz oda tanıtmaz kendini bir camiye girer ve namazını kılar orda bir köşede yatacaktır görevli gelir ve hey sen ne yapıyosun burda der ethem hazretleri hiç burda sabahlıcaktım da der görevli olmaz burayı zmanında belh sultanı ethem hazretleri yaptırdı burda öle sabahlanmaz otel mi der ve kovar ethem hazretleri hiç münakaşaya girmez ve gider bir ışık görür ve ona doğru yürür bakarki bir değirmen ve içerde bir kişi harıl harıl çalışıyo neyse as der selam verir ama adam karşılık vermez ethem hazretleri orda oturur ve 2 saat geçer aradan adam gelir ve sa der selam karşılık verir ethem hazretleri şaşırır ve neden ozman karşılık vermedin der adam ozman benim iş zamanımdı eğer ara verseydim kul hakkına girerdi ondan der ethem hazretleri böle biri ile tanıştığını için sevinir ve muhabbete başlar okadar hoş okadar güzel konuşurlar ki ethem hazretleri en sonunda senin allah cc istedğin fakat olmadığı bişey ver mı der adam düşünür düşünür ve var der ben zmanında buranın padişahı ethem hazretlerini görmek istedim ama olmadı der malı mülkü saltanatı bırakıp allah cc yoluna verdi kendi tek isteğim buydu ama nasip der adam ethem hazretleri adama tatlı bir gülümseme ile bakar ve sen ne yüce bir insansın der bu istediğin bu güne nasipmış der ve orda canını teslim eder