İbrahim Gülşeni Kimdir, Kısaca

İbrahim Gülşeni Özet Olarak Hayatı


İbrahim Gülşeni Biyografisi


Belli Başlı İsmi, İbrâhim bin Muhammed bin İbrâhim bin Şehâbeddîn bin Aydoğmuş bin Gündoğmuş bin Oğuz Atâ'dır Lakabı Gülşenî olup, 1426 (H830)da Âzerbaycan'da doğdu

İbrâhim Gülşenî'nin Allahü teâlânın emirlerini yapmakta ve yasaklarından kaçınmaktaki gayreti o kadar ziyâdeydi Dünyâya zerre değin meyletmez, belirsiz korkusuyla mübâhların fazlasını terk ederdi Allahü teâlâya olan korkusundan günlerce yemek aklına gelmezdi Eline geçen malları fakirlere dağıtır, kendisi kimseden bir şey kabûl etmezdi

Sultan Selîm Han bu nedenle Mısır'ı zaptettiğinde, İbrâhim Gülşenî hazretleri onu:

Azîzim hayrı makdem ömrümün vârı safâ geldin
Keremler eyledin gönlümün sultânı safâ geldin

diyerek karşıladıYavuz Sultan Selîm Han da bu büyük âlime fazla gönülden hürmet gösterdi Pekçok yeniçeri ve sipâhi sohbetiyle şereflendi, duâsını alarak feyz ve bereketlerinden istifâde etmeye çalıştılar

İbrâhim Gülşenî, Mevlânâ Celâleddîni Rûmî hazretlerinin Mesnevî'si tipinde, ona benzeyen olarak, kırk gün içinde kırk bin beytlik Farsça bir mesnevî yazdı Ma'nevî ismini verdiği bu kitabı fazla kıymetlidir

İbrâhim Gülşenî hazretleri 1534 (H940) senesi Şevvâl ayının dokuzuncu gününde, Kelimei şehâdet getirerek vefât etti Yerine oğlu Ahmed Hayâlî geçerek, Gülşenî yolunu devâm ettirmeye çalıştı

İbrâhim Gülşenî, bir gün talebeleriyle sohbet ediyordu Bir ara talebeler; Efendim! Allahü teâlânın ihsânı ile kabirdeki ölülerin azabda ya da nîmet içinde oldukları bilinebilir mi? Duâ ederek azabda olanın azâbı kaldırılır mı?diye sordular İbrâhim Gülşenî de: Allahü teâlânın sevdiklerinden biri bir kabre uğradığında, kabirdekinin azab içinde olduğunu fark etti Aradan bir müddet geçtikten sonra, baştan o kabrin yanında uğradı Kabre teveccüh ettiğinde, azâbın kaldırılmış olduğunu fark ettiHayret ederek düşünceye daldı O sırada kendisine bir hitâb geldi Deniyordu ki: Bu kabirde yatan kimsenin küçük bir çocuğu vardı Annesi o çocuğu ilim öğrenmeye gönderdi Çocuk Besmeleyi öğrenince, Besmelenin hürmetine babasının azâbı kaldırıldı*