İç sesimiz olduğu üzere iç saatimizde var. İç ses, yani vicdanımız tartar durur, bu durum bizim sağlıklı olağan bireyler olduğumuzu gösteririr. Kendini yaptıklarını bazen beğenmemek, vücudumuzun birtakım kısımlarını beğenmemek, çoka kaçmamak kaydıyla olağandır. Tüm kusuru daima önünde bulan ya vicdansız antisosyallerdir, yada kuşkucu alıngan paranoidlerdir. Vücudunu, benliğini ölçüsüz beğenenler ise narksistlerdir ki bu empatisiz beşerler vesair kişilere hem tepeden bakarlar hem de hürmet ve sevgiyi sonsuz isterler, kolaycada nankörlük yaparlar. Bazen iç sesiniz sizi yorar özgüveninizi zayıflatır, başınızı karıştırır. Bu durumda önünüzde muhtemelen profesyonel bir beyaz yakalı yalancı vardır. Hislerinize, niyetlerinize, kuşkularımıza velhasıl kendinize inancın içinize atmayıp sorun, karşılık isteyin, kaçak güreşenle yüzleşin, onurunuzu kıran,sinirinizi bozan durumla yüzleşin. Karşı tarafın size sağladıklarından vazgeçmeye hazır olun. Çünkü siz susarsanız giderek artan usulde ve sonsuz bir biçimde sizi enayi konumuna koymaya devam edecek ve sizi eninde ahir tüketecektir.
İç sesimiz üzere birde iç saatimiz var. Biz uyurken bile uyanık olan, onuda kurabiliyorsunuz, benim ki âlâ çalışıyor, gece saat 03.00 da kalkacağım deyip saati kurduğumda, saat çalmadan uyanırım büyük olasılıkla, birebir halde bu iç saati yalnızca gece kalkmakla ilgili kurmayız. Hayatta öncede iç sesimizle planladıklarımız vardır bilinç altımıza işler, o yüzde kendi kendimizle konuşurken bile bilinç altımıza daima uygun şeyler söylemeliyiz ki kendimizi uygun şeyleri kovalıyor bulalım. Yoksa bilinç altı olumsuz iletilerimize nazaran vücudumuzu kodlar.