İçimde güller ağlar, ben ağlarım Ne süre ayrılık saati gelse En vazgeçilmez uygun yaşamın Duysak üçgenin taban olmayan kenarı seslerini akşamın Ve sokaklardan el but çekilse Bir ürpertiyle duyarım o zaman Seni çağıran sesi uzaklardan Ne zaman ayrılık saati gelse Bir gariplik çöker içime pat diye Kalan tek anı gibi bir devirden Tekrar Tekrar çalınır o gamlı beste Güya bilir de hazin öykümüzü Bulutlar ağlar, kararır gökyüzü Ne süre ayrılık saati gelse Bir çaresizliği anlatır gibi Aniden değişir gözlerinin rengi Mavi solar, koyulaşır yeşilse Sarınca ruhunu eski bir hüzün Uçar gider pembeliği yüzünün Ne zaman ayrılık saati gelse Uzatsan özlemle dudaklarını Bütün ağaçlar döker yapraklarını Ne çiçek kalır apaçık, ne bahçe Sadece uğultusu o rüzgarın Ve bir umut kırıntısı, şayet yarın Ne zaman ayrılık saati gelse Bir fırtına çıkmışcasına, büyük Içimizdeki güllerin boynu bükük Bir vakit kalakalırım öylece Neden daha sonra gittiğini anlarım İçimde güller ağlar, ben ağlarım alinti
Forumda yenilikler devam etmektedir , çalışmalara devam ettiğimiz kısa süre içerisinde güzel bir görünüme sahip olduk daha iyisi için lütfen çalışmaların bitmesini bekleyiniz. Tıkla ve Gitx
