İçimdeki Boşluğa Düş...Ben Tutarım Seni.

İçimdeki Boşluğa DüşBen Tutarım Seni Bir yaşamı avuçlarına alıp gecenin sessizliğinde ortadan kaybolmak; düşünceli bakışlarla Kimin adını savursam boşluğa daima bir harf gelip takılır yüreğime Susmuyor alfabenin başındaki harf de; sonundaki harf de Araya kaynayanları saymaya gücüm yetmez Balkondaydım demin Azalarak içimdeki boşluga düş ben tutarım seni ? Hangi günlüğün kapağını açsam rüzgar esip geliyor bugünüme Dışarda hain bir yaz kavurmaktan uzaktan Düşler yangın yerindeyken, düşsüzlük almış başını gidiyor Sayıklayan bir bedenin, hiçbir sese yetişemeyen görüntüsü salınıyor karanlıkta Şehir içine akıyor Kent içime akıyor Kanmadan kanıcaklarıma , alıp başımı sureti olmayan bir gidişe dürüst yola çıkıyorum içimdeki boşluga düş ben tutarım seni ? Aldırmadım Ne sana ne sen'li kuşkuların gölge oyunlarına Bir yerlerde soğuk bir rüzgar devralıyor geceyi Hissetmekten uzakta bedenim, gelen çağrıya 'hayır' demiyor Gel diyor düşlerin yolcusu, gel ve sarıl bakışlarıma Bir dal aramalı mıyım diye düşünürken, çatırdayan sesinle irkiliyor bedenim Sesler kapılarıma dayanıyor Sesler adımlarıma düşüyor Yoksunluğuma karışıyor çürümüş bakışlarımın Tetikte tek bir can, kurşun soluğunda içimdeki boşluğa düş ben tutarım seni ? Ya vazgeçip siyah bakışlarından düşeceğim; veya savaşıp kokuna katacağım beni Gece bakışları Saatte bilmem kaç; kaç kilometre hızla aşktan düşüyorum sen içimdeki boşluğa düş ben tutarım seni ? ​ ​ alıntı​