İdeal kiloda olmadığını farkediş

Kilosu olan herkes hayatında bir periyot ülkü kilodaydı. Sonra çoğunlukla farketmeden kilo almaya başladı. Bir gün ülkü kiloda olmadığını farketti. Kilolu bir küme insan ise hala farkında değil.

Kiloyu çoğunlukla takip etmiyoruz. Aralıklarla tartılmayı alışkanlık haline getirmiyoruz. Bir mekanda tartı gördüğümüzde üzerine çıkıyoruz. Tartıdaki bedele şaşırıyoruz. Ben ne vakit bu kiloyu aldım diye düşünüyoruz.

Her illette olduğu üzere öncelikle hastanın kendi durumunun farkında olması ve bundan kurtulmak istemesi gerekmektedir. Çünkü marazının ciddiyetinin ve neler kaybedeceğinin farkında olan hastalar, uygunlaşmak konusunda çok da süratli ilerler ve hekimin tekliflerini eksiksiz olarak uygularlar.

Birçok kişi aşağıdaki hallerde kilo aldığının farkına varıyor;

Muhitindeki kimseler kilo aldığını söylüyor,

Kıyafetlerinin içine sığamamaya, fermuarları çektiğinde nefes alamamaya başlıyor,

Bol bol giyilen rahat t-shirtler göbek kısmından gerilmeye başlıyor

Çorabı giymekte, ayakkabıyı bağlamakta zorlanmaya başlıyor,

Eline vücudundaki can simidi geliyor,

Pantalonu tutmaya yarayan kemer artık yalnızca bir aksesuar olmaya başlıyor. Mağazada kıyafet denerken aynada kendi imajından hoşnut olmamaya Geriden imaj vermemek için gayret göstermeye başlıyor,

Giydiği vücut numarasını denemesine karşın küçük geliyor

Merdivenleri eski suratında çıkamamaya, yokuş yukarı yürüdüğünde nefes nefese kalmaya başlıyor

Bel ağrısı, üzerinde yorgunluk ve yük olduğunu hissetmeye,

Spor yaparken zorlanmaya başlıyor,

Bütün hayatı boyunca yemek yedirmeye çalışan ana, siz daha çok yemek istediğinde "çok kilo almışsın oğlum (kızım), bugün daha çokça yeme artık" demeye başlıyor.

Aşağıya gerçek baktığında ayaklarını görememeye başlıyor,
Olağanda bitiremediği porsiyonun artık doyurmadığını fark etmeye,
Hatunlar için, "çok güzelsin"li iltifatların mahallini "çok tatlısın"lı iltifatlar almaya başlıyor.
Bu vukuatları yaşayan kişi kilolarının fazlalığının farkına varıyor.

Hepimiz aslında ülkü kilomuzda olmak istiyoruz. Farkındalığı olan herkes 3 kilo fazlalıktan tutun da 50 kilo fazlalığa dek ülkü kiloya ulaşma isteğindedir. Lakin birden fazla kişi bunu gerçekleştirememektedir. Kilolarına mahkum olmaktadır. Kiloları ile mutsuz bir beraberlik yaşamaktadır.

Birtakım şahıslar ise ziyade kilolarının farkında bile değildirler. Hayatlarında kimi dertler ile o kadar meşguldürler ki fizikî vücutlarında farkındalıkları yoktur. Muhitleri tarafından kilo vermeye zorlanırlar. Farkındalık sağlanamazsa bu şahısların kilo vermeleri çok zordur.

Kilo bizim fizikî bir özelliğimiz aslında. Fakat kilolu olmanın yalnızca fizikî bir yükü yok. Duygusal, toplumsal, ruhsal bir yükü de var. Kiloyu yalnızca vücudumuzla değil, ruhumuz, zihnimiz ve hislerimizle da taşıyoruz.

Biz ülkü kilodan ne kadar uzaklaşmışsak o kadar ağır yükle dolaşıyoruz. 1 kilo, 5 kilo, 10 kilo, 20 kilo, 50 kilo… Siz taşıdığınız çokça yükü düşünün. Biz bu yükü nasıl taşıyoruz. Bu yükü yavaş yavaş ediniyoruz. Yük yavaş yavaş yüklendikçe kaldırabiliyoruz. Farkında olmadan da taşıyoruz. Hem de her tarafa. Bu yükleri yıllarca taşıyoruz. Her sene daha çok yüklenerek. Bunları taşımak bize güçlükle gelse de bize aitmiş üzere sahipleniyoruz. Bizim bir kesimimiz üzere benimsiyoruz.