İhtiyar Taşçı

Deniz kıyısında bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır
Güneş onu yakıp kavurur
O da Tanrıya yakarır keşke güneş olsaydım diye
“Ol der Tanrı Güneş oluverir
Fakat bulutlar kazanç örter güneşi, hükmü kalmaz
Bulut almak ister “Ol der Tanrı Bulut olur
Rüzgar alır götürür bulutu, rüzgarın oyuncağı olur
Rüzgar edinmek ister bu kere Ona da “Ol der Tanrı
Rüzgar her yere etken olur, kasırga olur, fırtına olur
Herşey karşısında eğilir
Bütün keyfi yerindeyken koca bir kayaya rastlar
Ordan esen burdan eser, kaya banamısın demez!
Bildiniz, Tanrı kaya olmasına da müsade verir
Dimdik ve güçlü durmaktadır bundan böyle dünyaya karşı…

Sırtında bir acı ile uyanır…
Bir yaşlı taşçı kayayı yontmaktadır


“Amor Fati Nietzsche
(Kaderini sevbelki seninki en iyisidir) *