Ihyâu'l-mevat

104 Hz Aişe (radıyallahu anhâ) anlatıyor: Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular oysa: Sahibi olmayan bir araziyi kim ihya ederse, bu araziyi herkesten ziyade o yargı kazanırUrvetu'bnu Zübeyr Hz Ömer (radıyallahu anh) halife iken bu hadisin hükmünü uygulama ettidedi

Buhârî, Hars 15

105 Urvetu'bnu Zübeyr (radıyallahu anh) anlatıyor: Hz Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ancak: Kim ölü bir arâziyi ihya ederse, burası onun olur Başkasının arazisine izinsiz ağaç dikene hiçbir adalet tanınmaz

Muvatta, Akdiye 26, (2, 743); Tirmizî, Ahkâm 38, (1379); Ebu Dâvud, Harâc 37, (3073)

Ebu Dâvud'da şu ziyade var: Urve (radıyallahu anh) dedi ki: Şehâdet ederim oysa, Hz Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) şuna hükmetti: Arz, Allah'ın arzıdır, millet da Allah'ın kullarıdır Kim bir ölü araziyi (mevat) ihya ederse, bu yere, o, herkesten ziyade yargı sâhibi olur Bu hükmü Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)'dan bize, ondan namazı getirenler getirdi

106 Urve (radıyallahu anh) dedi fakat: Bana bu hadisi rivayet eden kimse şunu da anlattı: İki kişi Hz Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'e müracaat ederek aralarındaki ihtilâfı arzettiler: Bunlardan biri, diğerinin arazisine hurma ağacı dikmişti Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm): Tarla, eski sâhibine aittir, ağaç diken de diktiklerini tarlada söksündiye hükmetti Ben ağaçların köklerine baltalarla vurulduğunu gördüm Ağaçlar boylu boslu tam haldeydiler, tümü de tarladan söküldüler

Ebu Dâvud, Harac 37, (3074)

107 Semuratu'bnu Cündüb (radıyallahu anh) anlatıyor: Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) dedi ancak: Mevât (ölü) bir araziyi kim bir duvarla çevrelerse, burası onun olur

Ebu Dâvud, Harac 37, (3077)

Rezîn, Saîd İbnu Zeyd (radıyallahu anh)'den şu ziyadeyi kaydetti: Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) dedi ancak: Sahibi bir arazinin bakımından âciz kalarak helâk olmaya terkedince biri gelip bu araziyi ihya ederse, arazi kendinin olur*