Imâm-ı şâfiî

İsmi, Muhammed bin İdrîs bin Abbâs bin Osman bin Şâfiî bin Saîb'dir Soyca Kureyş kabîlesine dayanıp, anne ve baba tarafından Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellemin mübârek soyu ile birleşmektedir Künyesi Ebû Abdullah'tır Eshâbı kirâmdan ve dördüncü göbekten dedesi olan Şâfiî'nin ismine izâfeten kendisine de Şâfiî denildi ve bu isimle meşhûr oldu 767 (H 150)'de Gazze'de doğdu 820 (H 204)'de Mısır'da vefât etti Ömrünü ilim öğrenmek ve öğretmekle geçirdi Çok talebe yetiştirdi

İmâmı Şâfiî, İmâmı a'zam'ın kabrini ziyâret ettiği zaman ona hürmeten sabah namazında kunut okumayı terk ederdi (İbni Haceri Mekkî)

İmâmı Şâfiî'nin insanlar arasındaki yeri, gökteki güneş gibidir O, rûhların şifâsıdır (Ahmed bin Hanbel)

Nice âlim ve fazîletli kimselerle görüştüm, İmâmı Şâfiî hazretleri gibi âlim ve fâdıl bir kimse görmedim (Ebû Ubeyd Kâsım bin Selâm)