incitmeyecek kadar uzak üşütmeyecek kadar yakın...

incitmeyecek kadar uzaktan üşütmeyecek dek yakın Eski zamanların dondurucu bir kışından bütün hayvanlar fazla etkilenmiş, büyük kayıplar vermişler Lakin en fazla kayıp veren kirpilermiş Çünkü onların öyle çok hayvan gibi kalın kürkleri değil, kendilerini sıcak tutması zorlama olan dikenleri var Bu durumdan en az zararla kurtulmak için kirpiler meclisi yığılmış çözüm aramaya başlamış Tartışa tartışa nihayet gece olunca bütün kirpilerin bir araya toplanmasına, birbirine yakın durarak geceyi geçirmelerine karar verilmiş Böylece kirpiler birbirlerinin cisim sıcaklığından faydalanacak, aralarındaki hava tedavülünü önleyerek donmaktan kurtulacaklarmış Ilk geceki denemelerinde bunun işe yaradığını görmüşler Fakat diğer bir problem çıkmış ortaya Üşüyen kirpiler birbirine pozitif yaklaştıklarından yaralanmalar gerçekleşmiş Sonraki gece yaralanma korkusundan birbirinden uzaktan durmuşlar lakin bu sefer de donmalar meydana gelmiş Ne var fakat her gece kah uzaklaşa, kah yakınlaşa, deneye yanıla birbirlerinin karoser sıcaklığından faydalanacak kadar yakın; ancak birbirlerini incitmeyecek kadar uzakta durmayı öğrenmişler Bizimde uzun dikenlerimiz var Bunlar hayata aleyhinde filtrelerimiz Bazen yararlı, bazen de zararlı Birçok vakit kimseleri yaklaştırmıyoruz yanımıza Ve yaşamaktan korkuyoruz bazı şeyleri Filtrelerimizden elemeden kimseleri sokmuyoruz özel dünyamıza Ne var ancak, sıcaklık fakat yakınlaşmakla olası Birbirimizin CANINI YAKMAYACAK değin uzak, hayatın soğuk zamanlarında üşümeyecek değin da yakın olmayı öğrenmeliyiz alıntı