İnsanın Değeri İle İlgili Kompozisyon
İnsanın Değeri ile ilgili makale
Her şeyden once değer nedir Ne değildir? Once onu tanımlamaya calışalım Bir şeyi tanımlamak icin once onu anlamlandırıp manalandırmamız gerekir ki, o şeye bir değer kazandırıp, kıymet bicebilelim Yoksa ne varlığımızın ne de yaşadığımız hayatın hicbir kadri, kıymeti, değeri olmaz
Bu gun icinde yaşadığımız toplumda bir değersizlik, bir kadir kıymet bilmezlik varsa hepsi bundandır Yoksa yeryuzunde Allahın yaratıp var ettiği her varlığın bir değeri, bir kadri kıymeti vardır Cunku evrende hicbir varlık ne boşuna yaratılmıştır Ne de başıboş bırakılmıştır O nedenle Allah değersiz hicbir varlığı boşu boşuna yaratıp var etmez Cunku evren kulli akıl, ilim, idrak, irade ve kuvvet uzerine yaratılıp oluşturup var edilmiştir
Peki, o zaman insanoğlu ne yapıp edecek Nasıl bir hayat yaşayıp surdurecekte hem kendine hem de yaşayıp var olduğu hayata değer katıp onunla yaşayıp onunla var olacak Var olduğu surecte de onu ve kendini daha cok değerlendirecek Değerlendirdiği oranda da varlığının bir değeri, bir kadri kıymeti olacaktır
Yoksa dunyada başıboş yaşayacağından insanın da diğer şuursal ortak akılla yaşayan varlıklardan hicbir farkı olmaz Hatta onlardan bile daha değersiz olabilir Cunku doğadaki her varlığın sorumluluk dışı şuursal aklıyla yapabileceği gayri ihtiyari bir gorevi vardır O gorevi yapmak bile ona cok buyuk değerler kazandırır Orneğin guneş, ay, yıldızlar, hava, su, ateş, dağ, deniz, kır, bayır, ağac, cicek, bocek ve diğer tum canlı cansız varlıklar
Doğada hepsinin bir işi, bir gorevi yok mu? Hepsi hayatın akışını ve surekliğini sağlarken biz insanlığa hizmet etmiyorlar mı? Değer ve kıymetleri bizlere hizmet etmekten gelmiyor mu?
Hepsinin bizim yanımızda ve varlığımızın devamının surdurulebilirliğinde bir değerleri yok mu?
Onların doğadaki varlıklarının denkliğinde hayatımızın akışı normalken eksikliklerinde ya da fazlalıklarında yaşadığımız hayat cok zorlaşıp daha cok kolaylaşmaz mı?
Demek ki, hayat ve yaşamı kolaylaştırıp zorlaştıran butun varlıkların yaşadığımız hayata kattıkları değerler vardır
Demek ki, şuursal varlıklar bile bizim yaşadığımız hayatı kolaylaştırmak icin var gucleriyle calışıp cabalamaktadırlar Calışıp cabalayarak surekli kendi caplarında uretim yapıp hayata değer katmaktadırlar
Kattıkları değer ile de yaşadığımız hayatı anlamlandırıp manalandırmak Ona değer kazandırıp guzelleştirmek icinde yaşayıp var olduğumuz doğal hayatın surekli akışını sağlayıp yaşamı kolaylaştırmaktadırlar
Kolaylığın arkasından da insanın hayata olan ilgisini cekip, meraklandırıp ve cazibesini artırarak onu hayata bağlamaktır Oluşan bağlılığın arkasından da onu peşi sıra koşturmaktır Her peşinden koştuğu şeyle de onu tekamule erdirip olgunlaştırıp guzelleştirmek icin deneyip sınayıp test etmektir
Hayattaki her deneme, her test, her imtihan insan icin sonunda bir kazanım, bir değerdir
Demek ki, değer, insanı olgunlaştırıp kemale erdiren her şey O halde insanın olgunlaşıp kemale ermesi icin surekli koşup, calışıp cabalayacak Değer uretip değerli olacak Yoksa insanın da diğer varlıklardan hicbir farkı, hicbir değeri olmaz
Onun icin insan kendine verilen her şeyin farkında olacak Kadrini kıymetini bilecek İnsan olup değer verecek Yoksa tum hayat manasını kaybedip anlamını yitirir İnsanı yılgınlaştırır Başıboşluğa ceker Yaşamı ici boş koca bir hic eder
Demek ki, hayat surekli mucadele ister Boşluktan, hiclikten, yılgınlıktan hic hoşlanıp haz etmez
O halde insanın yaşadığı hayattan haz alıp huzur bulup mutlu yaşayabilmesi icin icinde yaşadığı dunyanın nasıl bir yer olduğunu, burada daha guzel nasıl yaşanılacağını akıl edip duşunmesi gerekir Bir insanın duşunmesi icin bilgi, bilmesi icinde okuması gerekir Cunku bir insan icin en buyuk kazanım, en buyuk değer duşunmektir
Duşunen insan okur Okuyan insan bilir Bilen insanda duşunur Cunku duşunmek bilgeliktir Bir insan icinde bilgi en buyuk hazinedir Bu hazineye sahip olan herkes dunyada kolay yaşar Cunku bu dunya akıl ve bilgi dunyasıdır Onun icin bu dunyada bilgisi cok olanın her iki dunyada hem değeri hem de itibarı cok olur Bilgisi olmayanın da her iki dunyada da değer ve itibarı olmaz Cunku insanın değer ve itibarı, değer ve itibar verdiği şeyler kadardır
Onun icin insan okuyup aklını buyutmeli Duşunup yureğini genişletmeli Onun icin insan okuyup aklını buyutmeli ki, (bilgi sahibi olup) duşunup yureğini buyutebilsin Cunku bilgi aklın meyvesi, yureğin tohumudur Bilgisiz akıl ne duşunur Ne de duşunup duşunce ureterek (sağduyulu duşunceyle) meyve verir Yani insana artı bir değer kazandırır
Akla değer kazandıran sağduyuyla elde edilmiş bilgi de kalbe ekilen tohum gibidir Bu tohumda kalpte yerini bulup yeşerirse insanı eğitip edep ve guzel ahlak sahibi yapar Vicdanını olgunlaştırıp insanı, insan yapar İnsanı, insan yapmayan bilgi, ne akılda, ne duşunce de ne de kalpte bir işe yarar Hic bir işe yaramayan bilgi, başı mezar taşına cevirir Kalbide vucutta hicbir işe yaramaz et parcası haline getirir Oyle bir kalpte sadece vucuda kan pompalayan bir makine olur Hicbir işe yaramaz Hicbir değer uretmez İşe yarayıp değer uretmeyen her şey gibi o değersiz ve kıymetsiz bir şey olur
Onun icin değer akıl ve yurekle uretilir Akılsız ve yureksiz olmakla hicbir kazanım elde edilip değer uretilmez
Ancak okuyup bilip duşunerek yureğini değerli kılan her (sağ duyulu) akıl sahibi (değer uretip) dunyayı satın alır
alıntı
İnsanın Değeri ile ilgili makale
Her şeyden once değer nedir Ne değildir? Once onu tanımlamaya calışalım Bir şeyi tanımlamak icin once onu anlamlandırıp manalandırmamız gerekir ki, o şeye bir değer kazandırıp, kıymet bicebilelim Yoksa ne varlığımızın ne de yaşadığımız hayatın hicbir kadri, kıymeti, değeri olmaz
Bu gun icinde yaşadığımız toplumda bir değersizlik, bir kadir kıymet bilmezlik varsa hepsi bundandır Yoksa yeryuzunde Allahın yaratıp var ettiği her varlığın bir değeri, bir kadri kıymeti vardır Cunku evrende hicbir varlık ne boşuna yaratılmıştır Ne de başıboş bırakılmıştır O nedenle Allah değersiz hicbir varlığı boşu boşuna yaratıp var etmez Cunku evren kulli akıl, ilim, idrak, irade ve kuvvet uzerine yaratılıp oluşturup var edilmiştir
Peki, o zaman insanoğlu ne yapıp edecek Nasıl bir hayat yaşayıp surdurecekte hem kendine hem de yaşayıp var olduğu hayata değer katıp onunla yaşayıp onunla var olacak Var olduğu surecte de onu ve kendini daha cok değerlendirecek Değerlendirdiği oranda da varlığının bir değeri, bir kadri kıymeti olacaktır
Yoksa dunyada başıboş yaşayacağından insanın da diğer şuursal ortak akılla yaşayan varlıklardan hicbir farkı olmaz Hatta onlardan bile daha değersiz olabilir Cunku doğadaki her varlığın sorumluluk dışı şuursal aklıyla yapabileceği gayri ihtiyari bir gorevi vardır O gorevi yapmak bile ona cok buyuk değerler kazandırır Orneğin guneş, ay, yıldızlar, hava, su, ateş, dağ, deniz, kır, bayır, ağac, cicek, bocek ve diğer tum canlı cansız varlıklar
Doğada hepsinin bir işi, bir gorevi yok mu? Hepsi hayatın akışını ve surekliğini sağlarken biz insanlığa hizmet etmiyorlar mı? Değer ve kıymetleri bizlere hizmet etmekten gelmiyor mu?
Hepsinin bizim yanımızda ve varlığımızın devamının surdurulebilirliğinde bir değerleri yok mu?
Onların doğadaki varlıklarının denkliğinde hayatımızın akışı normalken eksikliklerinde ya da fazlalıklarında yaşadığımız hayat cok zorlaşıp daha cok kolaylaşmaz mı?
Demek ki, hayat ve yaşamı kolaylaştırıp zorlaştıran butun varlıkların yaşadığımız hayata kattıkları değerler vardır
Demek ki, şuursal varlıklar bile bizim yaşadığımız hayatı kolaylaştırmak icin var gucleriyle calışıp cabalamaktadırlar Calışıp cabalayarak surekli kendi caplarında uretim yapıp hayata değer katmaktadırlar
Kattıkları değer ile de yaşadığımız hayatı anlamlandırıp manalandırmak Ona değer kazandırıp guzelleştirmek icinde yaşayıp var olduğumuz doğal hayatın surekli akışını sağlayıp yaşamı kolaylaştırmaktadırlar
Kolaylığın arkasından da insanın hayata olan ilgisini cekip, meraklandırıp ve cazibesini artırarak onu hayata bağlamaktır Oluşan bağlılığın arkasından da onu peşi sıra koşturmaktır Her peşinden koştuğu şeyle de onu tekamule erdirip olgunlaştırıp guzelleştirmek icin deneyip sınayıp test etmektir
Hayattaki her deneme, her test, her imtihan insan icin sonunda bir kazanım, bir değerdir
Demek ki, değer, insanı olgunlaştırıp kemale erdiren her şey O halde insanın olgunlaşıp kemale ermesi icin surekli koşup, calışıp cabalayacak Değer uretip değerli olacak Yoksa insanın da diğer varlıklardan hicbir farkı, hicbir değeri olmaz
Onun icin insan kendine verilen her şeyin farkında olacak Kadrini kıymetini bilecek İnsan olup değer verecek Yoksa tum hayat manasını kaybedip anlamını yitirir İnsanı yılgınlaştırır Başıboşluğa ceker Yaşamı ici boş koca bir hic eder
Demek ki, hayat surekli mucadele ister Boşluktan, hiclikten, yılgınlıktan hic hoşlanıp haz etmez
O halde insanın yaşadığı hayattan haz alıp huzur bulup mutlu yaşayabilmesi icin icinde yaşadığı dunyanın nasıl bir yer olduğunu, burada daha guzel nasıl yaşanılacağını akıl edip duşunmesi gerekir Bir insanın duşunmesi icin bilgi, bilmesi icinde okuması gerekir Cunku bir insan icin en buyuk kazanım, en buyuk değer duşunmektir
Duşunen insan okur Okuyan insan bilir Bilen insanda duşunur Cunku duşunmek bilgeliktir Bir insan icinde bilgi en buyuk hazinedir Bu hazineye sahip olan herkes dunyada kolay yaşar Cunku bu dunya akıl ve bilgi dunyasıdır Onun icin bu dunyada bilgisi cok olanın her iki dunyada hem değeri hem de itibarı cok olur Bilgisi olmayanın da her iki dunyada da değer ve itibarı olmaz Cunku insanın değer ve itibarı, değer ve itibar verdiği şeyler kadardır
Onun icin insan okuyup aklını buyutmeli Duşunup yureğini genişletmeli Onun icin insan okuyup aklını buyutmeli ki, (bilgi sahibi olup) duşunup yureğini buyutebilsin Cunku bilgi aklın meyvesi, yureğin tohumudur Bilgisiz akıl ne duşunur Ne de duşunup duşunce ureterek (sağduyulu duşunceyle) meyve verir Yani insana artı bir değer kazandırır
Akla değer kazandıran sağduyuyla elde edilmiş bilgi de kalbe ekilen tohum gibidir Bu tohumda kalpte yerini bulup yeşerirse insanı eğitip edep ve guzel ahlak sahibi yapar Vicdanını olgunlaştırıp insanı, insan yapar İnsanı, insan yapmayan bilgi, ne akılda, ne duşunce de ne de kalpte bir işe yarar Hic bir işe yaramayan bilgi, başı mezar taşına cevirir Kalbide vucutta hicbir işe yaramaz et parcası haline getirir Oyle bir kalpte sadece vucuda kan pompalayan bir makine olur Hicbir işe yaramaz Hicbir değer uretmez İşe yarayıp değer uretmeyen her şey gibi o değersiz ve kıymetsiz bir şey olur
Onun icin değer akıl ve yurekle uretilir Akılsız ve yureksiz olmakla hicbir kazanım elde edilip değer uretilmez
Ancak okuyup bilip duşunerek yureğini değerli kılan her (sağ duyulu) akıl sahibi (değer uretip) dunyayı satın alır
alıntı