"Işin bitince beni sever misin anne?

Cok duygulandim sizlerle Paylasmak istedim


Kapıdan içeri girer girmez neşeyle bağırdı:

Anne biliyor musun bugün yuvada ne oldu?

Görmüyor musun? Telefonla konuşuyorum

Hiç kimsenin sevdiği şey birbirine benzemiyordu Annesi telefonu, babası arabayı seviyordu Herşey erteleniyordu telefon ve otomobil söz konusu olduğunda

bir de eve misafir gelecek oldu mu kendisine hiç yer kalmıyordu Nerelere gitsindi?

Annesi kapattı telefonu Mutfaktan tencere kaşık sesleri geliyordu Koşarak yanına gitti

Sana takviye edeyim mi?dedi en şirin halini takınarak

Annesi anlamlı manalı baktı

Hayırdır Bir yaramazlık filan Bak bir de seninle uğraşmayayım Çok yorgunum zaten

Dermansızlık nasıl bir şeydi Bazen elinde oyuncağıyla uykuya daldığında anneannesi oyuncağı yavaşça elinden alır

Nasıl yorulmuş çocukcağız Uykunun gül kokulu kolları sarsın senidiyerek alnına bir öpücük konduruverirdi

Takâtsizlik gül kokulu bir uykuya dalmaksa eğer, ne diye annesi kendisiyle böyle kavgalı kavgalı konuşuyordu

Anneciğim yorulduğun vakit gül kokulu uykulara dalarsın Anneannem o kadar söylüyor

Uykuya dalayım da gül kokuları kusur kalsın Yorgunluktan ölüyorum

Bu kelimeden nefret edilen şey ediyordu Yorgunum Bitkin olduğumdan Böyle bitkin yorgunken

Anneciğim sen yorulma diye

Yemekte konuşuruz çocuğum Bankada işler yetişmedi Baban gelene kadar bunları bitirmem lüzumlu Hadi sen oyna birazcık

Hani siz yoruluyorsunuz ya

Eeee

Ben de oynamaktan yoruluyorum

Ne yapayım?

Bilmem

Yapılmaması gerekenleri biliyordu da büyükler, yapılması gerekenleri hiç bilmiyorlardı

Işıklar söndü aniden

Annesi öfkeyle söylenmeye başladı

Mum da yokdiye diye karıştırdı dolapları el yordamı

Çocuk sırtüstü yatıp, anneannesinin köyünü düşündü Gaz lambasının ışığında çılgın tavşan masalını anlatışını Deli tavşanın duvardaki aksini getirdi gözlerinin önüne Anneannesi gibi iki elini birleştirip dikkat çekici parmaklarını yukarı kaldırarak tavşan kafası yaptı

bak çılgın tavşandiyerek parmaklarını oynattı

Yoldan geçen arabaların farları duvardaki tavşana yol açtı Tavşan alabildiğine hür dolaştı sağda solda Otlarla kuşlarla konuştu Sonra bezginlik düştü Duvardaki manzara o ufak avuçların açılmasıyla kayboldu Kolu ağır ağır kanepeden altında sarktı

Neden sonra ışıklar geldi Bayan çocuğun hiç konuşmadığını hafıza etti birden

Kanepeye koştu Küçücük dizlerini karnına dürüst çekerek uykuya dalmıştı

Masanın üstündeki dosyalara baktı iğrenerek Dindirilmez bir vicdan azabı doldurdu içini

Uyandırmaktan korka korka ufak alnına bir öpücük kondurdu

Çocuk güya bu öpücüğü bekliyormuşçasına

Işin bitince beni sever misin anne?dedi

Bayan, sevilmek için randevu alan çocuğuna bakarak sabaha kadar ağladı

*