''İstanbuL '' şiiri

''İstanbuL '' şiiri Bütün bitiriyorum Her köşede sen çıkıyorsun karşıma sükunet Sen sizlikyağmur Ve yeniden istanbuL Gizli bırakmıyor beni anılar TakvimLer defalarca devasız yarınları gösteriyor Bugün hayal kursam yarın düş kırıkLarımın parçalarını topLuyorum Bana bu kaçıncı kıyışın İstanbuL Hatıralar arasında saklanbaç oynadığım büyük kasaba Hani başımı koyacağım omuz Ama ben hiç yokluğunu düşünmemiştim hep yanımda olacaktın daima bana ait olacaktın ! Sensiz hiç mutLu olamam yüzüm gülmez inan biran Özledim seni Sesini , bakışlarını , ellerini , kokunu herşeyini özledim sevdiğim Özlediğim sensin İnan senden farklı yaşayamam sevdiğim çok sevdim çok ağladım ve çok yıprandım yokluğunda vakit Durmuş aşmak bilmiyor Ne olur artık yokluğunu yaşatma bana Bu kalp sende Can buLmuştu Yüreğim sende söyle yüreğim , can'm olmadan Nasıl yaşayayım ? Gözlerim hala seni arıyor Dalıyorum uzaklara senden habersiz Lakin bulamıyorum işte sen bilmediğim uzaklardasın İstanbuL topluluk ben yaLnızım Sensiz, sebepsiz, nedensiz yaşıyorum Sus Matem Ben ağLarım İnciLer dökülürse gözlerinden kıyamam Hoş yüreğin acımasın senin HatıraLarla yaşamayı da öğrendim Yeniden yağmur yine sensizlik ve tekrar İstanbuL ! Senin olmadığın yerdeyim ya şimdi Sonumun ne olacağını biLmeden Umudum tükenmişken , Ben hala seni seviyorum SEviyorum ​