İstiklal Marşı

İstiklal Marşı oku


Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak!
O benimdir, o benim milletimindir ancak!

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül ne bu kuvvet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız daha sonra helal
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklal

Ben ezelden beridir serbest yaşadım, özgürlük yaşarım;
Hangi deli bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım

Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar
Benim iman doymuş göğsüm gibi serhaddim var
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imânı boğar,
'Medeniyyet!' dediğin tek kadınsı kalmış canavar?

Arkadaş, yurduma alçakları uğratma sakın;
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın
Doğacaktır sana va'dettiği günler Hakk'ın,
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın

Bastığın yerleri 'toprak' diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı
Sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır, atanı
Verme, dünyâları alsan da bu cennet vatanı

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Hudâ,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyâda cüdâ

Rûhumun senden İlahî, şudur ancak emeli:
Değmesin ma' bedimin göğsüne nâmahrem eli!
Bu ezanlaroysa şehâdetleri dinin temeli
Ebedî yurdumun üzerinde benim inlemeli

O vakit vecd ile bin secde eder varsa taşım
Her cerîhamdan, İlâhî, boşanıp kanlı yaşım;
Fışkırır rûhı mücerred gibi yerden na'şım;
O zaman yükselerek arşa değer ola ki başım!

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl
Ebediyyen sana yok, ırkıma değil izmihlâl;
Hakkıdır, özgürlük yaşamış, bayrağımın özgürlük,
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklâl! *